Międzynarodowa grupa powstała w 2009, złożona ostatecznie z wokalistki z RPA, dwóch Finów i dwóch (braci) Szwedów. Z początku skład tworzyli tylko Aleah i Juha - para w prywatnym życiu. W lutym 2013 ta dwójka zrealizowała czteroutorową demówkę "Black Ocean". Do nagrań w 2014 przystapiono już jako kwintet, ale płyta ukazała się dopiero w listopadzie 2016, już po śmierci wokalistki, nakładem fińskiej wytwórni Svart Records. Auterm intrygującej okładki był francuski grafik Fursy Teyssier. Aleah Starbridge nie była pełnoetatową członkinią Swallow The Sun, ale jej obecność była odczuwalna w wielu ich utworach. Zaśpiewała w kompozycjach na trzech albumach Finów, wystąpiła w teledysku do Cathedral Walls, a także wykonała zdjęcia do albumu Songs From The North. Niestety, rak ja pokonał 18 kwietnia 2016 w wieku 39 lat. Wydany pośmiertnie krążek proponował atmosferyczny doom metal z subtelnym wokalem Aleah i smutno-monumentalnego grania. Pomimo, że większość z dziesięciu numerów potrafiła zauroczyć czy też miejscami zahipnotyzować, ta muzyka szybko nużyła. Zwłaszcza w drugiej połowie, krążek sprawiał wrażenie opartego na pomysłach już wcześniej wykorzystanych. Z tego poczucia monotonii trudno było się otrząsnąć, gdyż wynikało ono ze struktur utworów opartych na bardzo spokojnych, niemal akustycznych intrach i zwrotkach. Do najciekawszych momentów należał tytułowy Hour Of The Nightingale, w którym przez większość czasu śpiewowi Starbridge wtórowała jedynie gitara akustyczna, a na dalszym planie pojedyncze dźwięki gitary elektrycznej, tworząc tym samym niepowtarzalny nastrój. Gitary brzmiały za to konkretnie w Broken Mirror i Eye Of The Night, nadając tym kawałkom dynamiki. Uwagęzwracał ponadto w pełni akustyczny Sinking Ships, napisany w formie uroczej kołysanki. Z początku wydawało się, że na tej płycie zabrakło męskiego growlingu, ale nie sprawdził by się on przy warstwie lirycznej o tak kobiecym charakterze. Gościnnie wystapili Mick Moss z Antimatter w Condemned To Silence oraz Nick Holmes z Paradise Lost (Gallows Bird). Powstał album na którym kobieca wrażliwość ściera się z męskim doomem, ale to połączenie nie porywało w pełni.
W lipcu 2020 pośmiertnie ukazała się płyta solowa wokalistki Aleah. Juha Raivio złożył hołd swojej zmarłej partnerce w Hallatar. Kai Hahto bębnił w Nightwish.

Juha Raivio (ex-Clayforge, Swallow The Sun), Fredrik Norrman / Mattias Norrman (obaj Uncanny, ex-Katatonia, October Tide),
Kai Hahto (ex-Cartilage, ex-Wings, ex-Vomiturition, ex-Enochian Crescent, ex-Rotten Sound, ex-Swallow The Sun, Wintersun)