Włoska grupa powstała w 2004 w Pizie jako Shadow Vexillum. Pod tym szyldem rozprowadzono w 2006 trwającą ponad 30 minut demówkę "Tales" (m.in. cover Helloween I Want Out), następnie w rok później formacja skróciła nazwę do Vexillum. W ciągu kolejnych miesięcy zrealizowano czteroutworowe demo "Neverending Quest", do którego okładkę namalował Ricardo Iacono (klawiszowiec Domine). Po podpisaniu kontraktu z małą wytwórnią My Graveyard Productions przystąpiono do nagrywania debiutu, który ukazał się 21 stycznia 2011. Zawierał on mix włoskiego standardowego power (przede wszystkim Elvenking) z elementami twórczości Blind Guardian oraz rycerskiego tradycyjnego heavy. Otwierający Neverending Quest brzmiał niczym uboższe brzmieniowo nawiązanie do stylistyki Hansi Kürscha i spółki na lekko zwolnionych obrotach ze średniowiecznymi krużgankowymi motywami. Wszystkiemu towarzyszył jednak niezapomniany i tajemniczy klimat baśniowej tawerny, przez co nawet helloweenowo brzmiący motyw z The First Light pozostawał w głowie na długo. Na styl Vexillum złożyły się: czysty śpiew Valesiego w dość wysokich rejestrach, szybkie solówki obu gitarzystów w stylu niemieckim oraz świetny bas Ferraro, mający w sobie coś ze stylu Markusa Grosskopfa, ale mało wyeksponowany w procesie produkcji. Znakomicie zaprezentował się hymnowy przebój Avalon, w którym rozmachu nadawała także żeńska partia wokalna w wykonaniu Rity Panizzi. Najwspanialej wypadł jednak krocząco-patetyczny The Brave And The Craven, z podniosłym niczym sztandar na wietrze refrenem. Nie mogło się obyć również bez pieśni barda wykonanej na gitarze akustycznej i z chóralnymi refrenami - takim był też folkowo-średniowieczny Ranger Runs Again, znakomicie wykonanym w pełnych emocji spokojniejszych zwrotkach i naprawdę porywającym epickim refrenie. Nowocześniej wypadł Rising From The Ruins z łagodnym miękkim refrenem i za ostrymi do niego riffami w motywie głównym. Druga część albumu była słabsza - The Wood Of Chances przypominał melodyjny power szwedzki średnich lotów, a Hunter And Prey prosił się o lepszego wokalistę. Lepsze wrażenie robił szybki (ale bez nadmiernego pędu) The Traveller, ale i tu pojawiły się zbędne wysokie zaśpiewy w stylu Kai Hansena z Walls Of Jericho. Mimo pochodzenia włoskiego, Vexillum zabrzmiał jak formacja niemiecka, będąca w stanie zadowolić fanów fantasy rycerskiego, choć poziomu pierwowzorów nie osiągnięto w żadnym aspekcie. Kwintetowi przydałyby się także pewne elementy własne.
Francesco Ferraro dołączył do Freedom Call i Bloodorn. 21 lutego 2011 Vexillum wystąpili udanie w katowickim "Mega Clubie" jako support Rhapsody Of Fire.

Francesco Caprina (ex-Aetherna, ex-Icycore, ex-Absolute Priority)