Solowy projekt lidera Satyricon o jednorazowym charakterze, powołany do życia w Oslo pod koniec 1994. Materiał nagrywano od lutego do kwietnia 1995 i 26 czerwca tego samego roku ukazał się on nakładem wytwórni Moonfog Productions. Satyr odszedł całkowicie od stylu prezentowanego w rodzimej formacji, a krążek promowano jako "Atmosferyczna Muzyka Średniowiecznej Północy". Muzyk nagrał album właściwie sam, choć w kilku fragmentach wspomogli go Ihsahn z Emperor na klawiszach oraz Hans Sörensen, grający na bębnach wojennych i kotłach. Za pomocą akustycznych gitar i syntezatorów udało się wytworzyć niezwykły klimat mrocznych wieków, przy zastosowaniu zarazem czystego śpiewu i wstawek ambientowych. Muzyka kreśliła zarysy czasów dawnych kultur, kreowała wręcz wizje Wikingów wiosłujących w swych drakkarach po osnutej mgłą mroźnej zatoce. Jednocześnie materiał nie miał charakteru wzywającego do walki i podniesienia sztandaru, nasuwał raczej skojarzenia z prowadzonymi przy ognisku nostalgicznymi wspomnieniami starego wojownika. Emocje ocierały się o melancholię towarzyszącą przy podróżowaniu przez nieznane krainy przy plusku wioseł. W ponad 16-minutowym Det Var En Gang Et Menneske bohater opuszczał ciepło ogniska domowego, ruszając ku krainom niebezpiecznym i przerażającym. Krótki Over Odemark opisywał jego wrażenia dotyczące obserwowania krajobrazu, a 84-sekundowa miniatura Opp Under Fjellet Toner En Sang kojarzyła się z krókim pobytem w wesołej karczmie pełnej krasnoludów, podczas gdy na zewnątrz dął lodowaty wicher. Ponad 8-minutowy Tiden Er En Stenlagt Grav opisywał zmagania bohatera z przeciwnościami losu, a zamykał całość Fra Fjelltronen - ponad trzy minuty uroczych dźwięków, mających podkreślać powrót do domu nie tylko wędrowca, ale również jego doświadczeń i wyuczonych po drodze mądrości. Opowieść kończyła się grzmotami nadchodzącej burzy, mrożącym krew w żyłach głosem oraz wytrącającym z transu uderzeniem dzwonu (samplem z Crossing The Triangle Of Flames Darkthrone). W warstwie tekstowej inspiracją dla Satyra stały się rysunki ilustratora Theodora Kittelsena (1857-1914), uwieczniającego w swoich pracach przyrodę i wierzenia Norwegii, w tym światem zaludnionym przez trolle, huldry i inne stworzenia, co uwiecznił w zbiorze "Troldskab". Pięć kompozycji trwało jedynie ponad 32 minuty i należało żałować, że Satyr nie kontynuował dalej tej formy muzycznej działalności.
Uzupełnienie dyskografii dla niektórych mógł stanowić utwór Walking Away From The End Of The World, autorstwa Satyra i Espena Engera z Päronsoda, bardziej jednak sprawiający wrażenie gry komputerowej niż średniowiecznych czasów minstreli.