Pod koniec 1987, kiedy atmosfera w Deep Purple ponownie stała się gęsta, Ian Gillan i Roger Glover postanowili nieco się odprężyć. W efekcie powstała najbardziej kontrowersyjna płyta, jaka kiedykolwiek wyszła spod ręki muzyka Purpurowych. Tutaj nawet nie było mowy o rocku - album wypełniły popowe kawałki oparte głównie na syntezatorach DX-7, rzadziej na gitarach. Również perkusja sprawiała wrażenie mechanicznej. Otwierający Clouds And Rain stał się nieoczekiwanym przebojem drugiego rzędu - brzmiał jednak jak nagrania Phila Collinsa i argumenty rodzaju, że panowie zapragnęli sprawdzić się na innym gruncie nie przekonywały. Płyta była lekka na życzenie Glovera, który świetnie się bawił przy swawolnych rytmach późnego Rainbow. W ten sposób ten okropny materiał tworzyły: karaibsko-popowy She Took My Breath Away, rhythm`n`bluesowy cover Lloyda Price`a Can`t Believe You Wanna Leave, elektroniczny popowy Dislocated z instrumentami dętymi na wzór Roberta Palmera, bluesowy I Thought No i udający hard rockowy riff I Can`t Do That. Lonely Avenue trafił na ściężkę dźwiękową do filmu "Rain Man", a Telephone Box doszedł do 15 miejsca na liście Billboardu.
Wkrótce Ian Gillan miał opuścić szeregi Deep Purple i wrócić do kariery solowej, a Glover przystąpić do realizacji nowego albumu tej formacji Slaves And Masters z Joe Lynn Turnerem za mikrofonem.

Ian Gillan (Deep Purple), Roger Glover (Deep Purple, ex-Rainbow, ex-Dan McCafferty)