Holenderski projekt Arjena Lucassena, znanego z Ayreon i Star One. Do składu zaprosił wokalistę Jespera Steverlincka, woją życiową partnerkę gitarzystkę Lori Linstruth oraz perkusistę Chrisa Maitlanda (ex-Porcupine Tree). Główną treść albumu stanowiło sześć długich kompozycji, odnajdujących się pomiędzy szerokimi definicjami progresywnego rocka i metalu z silnymi wpływami elektroniki, a nawet ambientu. Nowatorskim pomysłem były liczne "wiadomości od fanów" pojawiające się we fragmentach poszczególnych kawałków i odpowiadające konceptowi całości. Już w otwierającym Twisted Coil pojawiały się polskie słowa od tajemniczej Ripley: "Nasze życie jest ważne tylko wtedy gdy kochamy nieważne kogo, nieważne za co". Utwór we wstępie emanował mrokiem bezbłędnie wypracowanym elektronicznymi niuansami, a główny motyw tworzyła wpisująca się w ten klimat gitara. Mniej więcej w połowie, utwór zmieniał oblicze na ciężkie, a śpiew Steverlincka gwałtownie przyspieszał, mieszając się z elektroniczną obróbką. Kwartet szalał wymieniając się solówkami i krótkimi riffami, by w finale oddać pole do popisu wiolonczeli (gościnny występ Davida Fabera). Leland Street nasycono elektroniczno-ambientową głębią przypominającą EP-kę Ulver Silence Teaches You How To Sing. Po dwóch minutach kompozycja nabierała rockowo-metalowego tempa i te mocniejsze uderzenia pojawiały sie później w nieokreślonych odstępach czasu. Uwypuklono akustyczną gitarę Lucassena, która w tle elektronicznego mixeru robiła piorunujące wrażenie. W dalszej części nagranie urywało się, a wokal wpadał w ośmiowersowy trans. Z tej przytłaczającej atmosfery wychodził optymistyczny Green And Cream z "wesołymi" gitarami, nieco w stylu latynoskim (na wzór Ala Di Meoli z Elegant Gypsy). Season Of Denial zaczynał się elektronicznymi przepchnięciami i psychodelicznym tłem - te zabiegi powstały na dwóch wyraźnie słyszalnych tempach. Wokal pojawiał się jakby niepewnie na progresywnych nitach, krótkiej solówce, kilku perkusyjno-gitarowych wymianach, aby w końcu wyhamować na wspaniałej partii skrzypiec Bena Mathota. Znamiennym było, że grupa świetnie operowała nastrojem, uruchamiając klawiszowy zamek i kontrolując szaleństwo instrumentów. Over był wyważoną dawką industrialowego patentu wepchniętgo pomiędzy progresywne widły. W końcu Perfection? otwierało wyraźne gitarowe wejście, na które subtelnie wkradał się wokal. Numer nie rozkręcał się tak szybko jak poprzednie - dominowała tu melancholijna i wyjątkowo wyważona atmosfera. Po wachlarzu instrumentalnych sztuczek, połączenie zrywano i słychać jak rozmówca oddalał się od telefonu. Dla fanów Ayreon z pewnością był to album wspaniały, wiele pozytywów z pewnością też mogli odnaleźć fani progresywnego rock-metalu.
Gitarzysta pod szyldem Arjen Anthony Lucassen`s wydał w 2012 album Lost In The New Real. W 2015 połączył siły z Anneke Van Giersbergen w The Gentle Storm. Stworzył także projekt Arjen Lucassen`s Supersonic Revolution (Golden Age Of Music w 2023) oraz współpracował z Simone Simons.

Arjen Lucassen (ex-Bodine, ex-Vengeance, Ayreon, ex-Ambeon, Star One, ex-Stream Of Pasion), Lori Linstruth (ex-Warbride, ex-Stream Of Passion)