Holenderska grupa założona w Emmeloord w 2002 przez lidera Ayreon. Nazwa nawiązywała do brytyjskiego serialu telewizyjnego "Blake's 7". Debiut nowego projektu nie tchnął żadną świeżością, gdyż Lucassen tworzył muzykę trzymającą się wcześniej przez niego sprawdzonych ram. Star One zaprezentował jednak muzykę szlachetną i profesjonalnie podaną, o lżejszym podejściu niż w formacji macierzystej. W studio pojawiła się armia zaproszonych wokalistów, m.in. Russell Allen z Symphony X, Damian Wilson (ex-Threshold), Floor Jansen z After Forever, Dan Swanö, Robert Soeterboek z Wicked Sensation, a także Dave Brock (ex-Hawkwind). Na albumie przewinęła się również śmietanka instrumentalistow w osobach klawiszowców Erika Norlandera (Rocket Scientist), Jensa Johanssona (m.in. ex-Silver Mountain, ex-Malmsteen, Stratovarius) oraz gitarzysty Gary`ego Wehrkampa z Shadow Gallery.. Na tematykę krążka złożyły się kosmiczno-fantastyczne impresje, opowiadające w sposób zawoalowany o ulubionych filmach s-f Arjena. Wydawałoby się, że infantylne nawiązania do "Gwiezdnych Wojen", "Gwiezdnych Wrót" czy "Zagubionych W Kosmosie" narażą muzyka na śmieszność, ale albumu słuchało się z wielką przyjemnością. Do zdecydowanych faworytów należał piękny High Moon, przywodzący na myśl fragmenty wcześniejszego Dream Sequencer. Równie dobre były Eye Of Ra i Starchild, a miłośnikom głosu Wilsona polecano Master Of Darkness. Na dysku bonusowym znalazły się space-rockowy Hawkwind Medley, cover Dawida Bowie Space Oddity (w całości zaśpiewany i zagrany przez Lucassena), alternatywną wersję Starchild zmixowaną w Dolby Pro-Logic oraz dwie wersje Spaced Out. Na samym końcu jako "ukryta" znajdowała się ścieżka nie wymienionego we wkładce Donovana, hippisowskiego angielskiego artysty słynnego w latach 60-tych. Tematyka tej króciutkiej gitarowej pseudo-szanty traktowała o środku przeczyszczającym dla kosmonautów.
[2] dokumentował koncert w Rijjsen z 5 października 2002. Płyta emanowała naturalnym i surowym brzmieniem, a sam dźwięk obrobiono (podobno) w niewielkim stopniu. Damian Wilson autentycznie wypadł w Eye Of Ra, Robert Soeterboek przejmował pałeczkę nieobecnego niestety na tournee Swanö, swoim niskim głosem nadając całości nieprzeciętny smaczek. Na piedestale stał jednak Russell Allen, prezentujący się na scenie nawet lepiej niż w studio i opanowując do perfekcji tajniki typowego rockowo-metalowego drapieżnego śpiewu. Trzech wokalistów wspomagały dzielnie siostry Jansen - Floor i Irene, a miły akcent tworzyła obecność grającej na flecie Ewy Albering (ex-flecistki Quidam), na stałe osiadłej w Holandii.
W 2005 Lucassen założył ze swoją partnerkę, amerykańską gitarzystką Lori Linstruth, Stream Of Passion (Embrace The Storm w 2005 i koncertówka Live In The Real World w 2006). W 2009 pracowity Arjen wydał album pod szyldem Guilt Machine. Lista zaproszonych gości na [3] znowu robiłą wrażenie - obok Allena, Wilsona, Swanö i Jansen, pojawili się Tony Martin, Mike Andersson (Cloudscape, Full Force) oraz ponownie Gary Wehrkamp. Płytę utrzymano w solidnej prog-metalowej stylistyce, ale w odróznieniu od debiutu teksty nie dotyczyły kosmosu, a wyłącznie Ziemi. Muzycznie album był cięższy i bardziej nastawiony na gitarowe brzmienia, posiadając specyficzny mroczny klimat. W tytułowym Victims Of The Modern Age i Human See, Human Do zastosowano małą próbkę growlingu na tle zapadających w pamięć motywów klawiszowych. 24 Hours zaskakiwał gwałtownymi zmianami stylistycznymi, polegającymi na przeplataniu się mocnych uderzeń z nagłymi wyciszeniami, w których główną rolę odgrywał poruszający śpiew. Także zamykający całość It All End Here fundował częste zmiany nastroju, zakończone świetnie wkomponowaną gitarową balladową solówką. Płyta należała do krótszych w dorobku Lucassena, dlatego też nie posiadała pierwiastka epickiego, ale zachowała spójność. Mimo pewnego charakteru koncepcyjny, poszczególne utwory można było potraktować jako niezależne kompozycje, gdyż motywem spajającym całość były teksty, a nie muzyka.
Arjen Anthony Lucassen wydał w 2012 album solowy Lost In The New Real. Wraz z Warby`m muzyk połączył siły z Anneke Van Giersbergen w The Gentle Storm. Stworzył także Arjen Lucassen`s Supersonic Revolution (Golden Age Of Music w 2023) i pomógł wokalistce Simone Simons nagrać jej debiutancki solowy krążek.
ALBUM | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
[1] | Arjen Anthony Lucassen | Ed Warby | ||
[2-4] | Arjen Anthony Lucassen | Joost Van Den Broek | Peter Vink | Ed Warby |
Arjen Lucassen (ex-Bodine, ex-Vengeance, Ayreon, ex-Ambeon), Ed Warby (ex-Tempter, ex-Valkyrie, ex-Elegy, Gorefest)
Rok wydania | Tytuł |
2002 | [1] Space Metal |
2003 | [2] Live On Earth (live / 2 CD) |
2010 | [3] Victims Of The Modern Age |
2022 | [4] Revel In Time |