Progresywno-heavymetalowa grupa z Holandii powstała w 1986 w Eindhoven. Wydała cztery demówki: "Demo'86" (1986), "Better Than Bells" (1987), "Elegant Solution" (1988) oraz "Labyrinth Of Dreams" w 1990, zanim podpisała kontrakt z wytwórnią Shark Records. Nagrana z nowym frontmanem Ianem Parry`m [4] zawierał pięć akustycznie przerobionych utworów z trzech pierwszych płyt (bez klawiszy). Pomimo doskonałych umiejętności technicznych muzyków oraz koncertów z King Diamond czy Annihilator, Elegy nigdy nie wyszli poza prowincjonalne europejskie podwórko - ten specyficzny metal był skomplikowany i bardzo zajmujący, ale miał w sobie niewiele z przebojowości.
Apogeum możliwości twórczych zespołu stanowił [5], na którym ekipa w końcu w pełni zaprezentowała swój potencjał. Dość spokojny krążek rozkręcał się bez fajerwerków z utworu na utwór, stąd najlepsze wrażenie materiał sprawiał słuchany we właściwej kolejności. Numery w rodzaju Beyond, Shadow Dancer czy Aladdin`s Cave zaskakiwały przyjemnie typowo progresywnymi zmianami tempa. Stylistycznie najbliżej było nowemu wcieleniu Elegy do niemieckich formacji pokroju Vanden Plas. Na [6] formacja zaprezentowała zgrabne połączenie ciętych riffów i melodyjnych smaczków na tle obcowania z najcięższym albumem w historii grupy. Starannie dobrano paletę brzmień syntezatorów, imitujących również fortepian. Nieco schowane pod gitarami, klawisze Chrisa Allistera prezentowały się ciekawie. Nie tylko wypełniały tła i wtórowały gitarom, ale serwowały dźwięki syntezatorów, pianina i symfonii. Do najlepszych numerów należały Angel Without Wings, Solitary Day oraz Victim of Circumstance. Na [7] ekipa nieco przyspieszyła, co zaowocowało rewelacyjnymi kawałkami w postaci Force Majeure i `Til Eternity.

Byli i obecni członkowie zespołu występowali też w innych grupach:

• Eduard Hovinga - śpiewał w progresywno-hard rockowym Prime Time oraz śpiewał/grał na gitarze i klawiszach w progresywno-heavymetalowym Mother Of Sin
  
• Martin Helmantel - bluesowo/AOR/hard-rockowy Headless (Square One w 2021)
  
• Ed Warby - Gorefest, Ayreon, Star One, Hail Of Bullets, The Gentle Storm, The 11th Hour i Vuur
  
• Dirk Bruinenberg - Consortium Project, Adagio, Patrick Rondat, Bob Catley, Wicked Sensation i Place Vendome
  
• Ian Parry - Hammerhead (Heart Made Of Steel w 2000), André Andersen, Consortium Project, Infinity Overture, Crystal Tears (Generation X w 2010), Ian Parry`s Rock Emporium i Eternity`s End
  
• Patrick Rondat - solowo: Just For Fun w 1989, EP-ka Nuages w 1990, Rape Of The Earth w 1991, Amphibia w 1996, koncertówka Amphibia Tour w 1997, On The Edge w 1999, An Ephemeral World w 2004 i kolejna koncertówka Live w 2009

Ed Warby (ex-Valkyrie), Dirk Bruinenberg (ex-Vulture), Ian Parry (ex-Vengeance, Misha Calvin), Gilbert Pot (ex-Zarathustra)