Kolejny projekt znanego holenderskiego wokalisty Iana Parry`ego. Zespół funkcjonował na zasadzie kolaboracji i luźnego projektu - Ian zbierał po prostu ludzi w studio pomiędzy swoimi solowymi albumami, w ten sposób w studio wiele do powiedzenia mieli nie tylko muzycy podstawowego składu, ale również zaproszeni goście. Rock Emporium grało dośc prostego melodyjnego hard rocka z lat 80-tych, z okazjonalnymi wahnięciami od AOR do metalu (Start All Over Again, Stone Cold Fever). Najbliżej debiutowi było do Whitesnake pozbawionego bluesowego elementu (on występował praktycznie tylko na początku Ministry Of Rock). Na krążek trafiła tez urocza ballada Most Unforgivable Thing. [2] był jeszcze bardziej rockowy z pseudo-progresywnymi tempami. W Till The Day I Die Parry śpiewał niczym Jon Bon Jovi na tle riffów a la Queensryche, trafiła tu również przeróbka Queen One Vision. Na uwagę zasługiwała gra włoskiego gitarzysty Luki Sellitto, lubującego się w shreddingu i pomysłowych zagrywkach. Do najciekawszych utworów należały Darkest Secrets, Rings Of Fire oraz malmsteenowy In Insolation. Przez studio przewinęli się basisci (Jan Bijlsma, Barend Courbois, Martin Helmantel), perkusiści (Patrick Johansson i Allan Sörensen), gitarzyści (Timo Somers, Patrick Rondat, Dario Parente).
Luca Sellitto wydał solowo The Voice Within w 2019, dołączał do Marco Garau`s Magic Opera oraz Timeless Fairytale (A Story Tto Tell w 2024).

Ian Parry (ex-Vengeance, ex-Elegy, ex-Misha Calvin, ex-Hammerhead, ex-André Andersen, ex-Consortium Project, ex-Infinity Overture, ex-Crystal Tears, ex-Eternity`s End),
Dimitris Goutziamanis (ex-Crystal Tears), Timo Somers (ex-Vengeance), Barend Courbois (ex-Vengeance, Blind Guardian), Luca Sellitto (Stamina)