Angielski zespół powstały w 1982 w Middlesbrough z inicjatywy Nicholsona. Jego pomysł na nową formację w znacznej mierze inspirowany był rockiem i hard rockiem lat 70-tych, gitarową manierą Ritchie Blackmore'a i brytyjskim pojmowaniem wykorzystania innych gatunków muzycznych w metalu. Dlatego też nieprzypadkowo jedyny album (wydany przez wytwórnię Ebony Records) otwierał melodyjny Shout It Out - o nerwowym rytmie wyjętym żywcem z poprzedniej dekady i praktycznie pozbawionym riffów charakterystycznych dla NWOBHM. Ważną rolę pełniły na tym krążku chórki, częściowo typowe dla muzyki soul - zresztą ten nie-metalowy duch akcentował często swoją obecność, nawet w tak typowo rockowym kawałku jak Second Time Casualty. Rockowy styl śpiewania Wilkinsona w średnich przeważnie rejestrach pasował do brzmienia gitar, które znowu unikały prostych natarć na wzór NWOBHM. Staranne solówki miały małą moc oddziaływania i najbardziej dynamicznym składnikiem muzyki Holland był właśnie wokal. W tytułowym Early Warning kwintet bez ogródek wykonywał wyspiarskiego rocka lat 70-tych w lekko komercyjnej odmianie, a w cięższym Do It nie wychodził poza ramy agresywnego rock`n`rolla. W pewnym stopniu ta płyta odnosiła się do stylu Whitesnake, jednak nie posiadała tyle żaru i energii, czego przykładem był I Need. W Kicking Back trochę korzystano z riffowej spuścizny AC/DC, ale cały czas towarzyszyło wrażenie braku pełnego zaangażowania, kiedy to Holland zachowawczo pozostawał na granicy heavy-rocka i NWOBHM. Takie kombinacje powodowały, iż znakomicie pomyślany No Chance o "pięknej melodii" był wykonany za lekko i pozostawiał uczucie niedosytu. Wszystko kończył zwarty Liar, zdominowany przed drobne gitarowe wartości i zbliżony do mainstreamowego odcienia Nowej Fali. Oprócz niezłego wokalu na wyróżnienie zasługiwały liczne gitarowe dialogi oraz praca basu w tle. Na minus należało zaliczyć z kolei wystepujące od czasu do czasu zbytnie wyeksponowanie perkusji. Album ukazał się w 1984, w okresie kiedy to co najważniejsze w NWOBHM zostało już wyrażone. Był próbą połączenia lat 70-tych i 80-tych w angielskim rock-metalu - dosyć udaną, ale nie dającą pełnej satysfakcji. Kompetentny i zgrany zespół nagrał krążek cierpiący na brak autentycznego entuzjazmu NWOBHM. Ponieważ w Kanadzie istniał inny zespół o tej samej nazwie, grupa postanowiła zmienić swoją na Hammer i pod tym szyldem weszła do studia nagrań.
Kenny Nicholson grał potem jeszcze w Fast Kutz, Black Rose i Millennium.

Martin Day (ex-Axis)