Enigmatyczny zespół zrzeszony w "Prava Kolektiv" wraz z Pharmakeia, Voidsphere, Arkhtinn i Hwwauoch. Wiadomo, że grupy te dzieliły między sobą różnych muzyków, którzy jednak pozostawali anonimowi i nie wiadomo było nawet z jakiego kraju pochodzą. Jednak cyrylica użyta na Facebookowej stronie, wraz ze słowem "kolektyw" sugerowałaby pochodzenie rosyjskie lub ukraińskie. Mahr grał muzykę porównywalną do lustra, chaotycznie wszystko zniekształcającego - tam gdzie Arkhtinn budował skrupulatnie kosmiczne struktury, Mahr wszystko rozwalał. Wokale brzmały jak seria krzyków i zawodzeń, ale ich mgliste rozmycie pasowało do tego black metalu o cechach nocnego koszmaru. To była muzyka z jednej strony atmosferyczna, z drugiej niezwykle intensywna i ciężka, w dodatku przesiąknięta dysharmonijnymi lamentami. Mahr po części rozwijał brzmienie, które spopularyzował szwajcarski Darkspace, a była to muzyka niezwykle zimna i dusząca. Słuchacz mógł się czuć osamotniony na zepsutym statku kosmicznym podczas zbliżania się do tunelu czasoprzestrzennego. Przesiąknięte pogłosem gitary powodowały, że ta eskapadaóż w kierunku międzygalaktycznej pustki była przekonująca. Kompozycje nie oferowały chwil spokoju, a rzadkie przerwy wypełniono złowrogimi dźwiękami wydobywającymi się z otchłani. Wiele tu mogli dla siebie odnaleźć zwolennicy kakofonicznego kosmicznego black metalu z nihilistycznym przesłaniem. Dodatek stanowiły okazjonalne industrialne ozdobniki potęgujące wszechobecną postapokaliptyczną atmosferę. Jeden z krytyków pisał: "Te płyty sa niczym wirujący black metal rozrywający szwy rzeczywistości, niczym krwawiący mrok na tle folii życia, a zwolnione tempo karało w burzy ponurej rozpaczy, tak jakby Mahr pracował nad uświadomieniem innym całkowitej daremności istnienia". Faktycznie, w tych utworach było coś rozpaczliwego i beznadziejnego co uświadamiało otchłań całkowitej daremności i zaprzeczenie wszeliej nadziei, niczym dźwiękowa kwintesencja końca wszechświata.