Szwedzka grupa przekształcona w 1980 w Sölvesborgu z kapeli Turbo z inicjatywy śpiewającego gitarzysty chorwackiego pochodzenia. Ekipa zbyt długo pozostawała na obrzeżach prężnie rozwijającej się pod wpływem NWOBHM sceny szwedzkiej, a debiutanka EP-ka brzmiała niezwykle amatorsko. W 1983 trio pozyskało do współpracy młodego wokalistę Messiaha Marcolina i drugiego gitarzystę Magnusa Klintö. [2] ukazał się w barwach sztokholmskiej wytwórni Fingerprint Records, która w tym czasie na lokalnym rynku muzycznym promowała m.in. Gotham City, Wizz, Axewitch i Mindless Sinner. Mercy nie grało żadnego doom metalu, tylko heavy metal mocno inspirowany dokonaniami kapel NWOBHM (Witchfinder General i Blitzkrieg) i robiło to udanie w potoczystym Heavy Metal Warriors. Kwintet postawił na numery w tempach nieco wolniejszych, trochę przesiąkniętych okultystycznym duchem jak miarowy Tyrant czy surowy Master Of Disaster. Było także słyszalne nawiązanie do Angel Witch w Metal Mania, choć Veljaca nie dorównywał Heybourne`owi i ogólnie wszystkie utwory cechowała prostota aranżacji. Jednak, gdy zespół różnicował tempa, to lekki mrok w Dirty Love mógł naprawdę zainteresować. Trochę gorzej to wyglądało w topornym Zombie z dziwacznym nawiązaniem w solówce do muzyki bałkańskiej. Wiele grup szwedzkich tego okresu próbowało sobie zabezpieczać tyły hard rockiem i rockiem granym na przesterowanych gitarach. Mercy odważnie postawili wyłącznie na heavy metal. Christian Karlsson opuścił grupę niebawem po nagraniu tego albumu, a formacja okrojona do trzech muzyków grała dalej.
Tytułowy Witchburner z [3] zapowiadał kierunek jaki potem Marcolin kontynuował z Candlemass. Messiah szybko nabrał pewności siebie, zdając sobie sprawę z własnych możliwości głosowych. Styl całego zespołu także się wykrystalizował i w pewnych momentach pojawiało się coś w rodzaju "proto power/doomu" (Welcome To My Graveyard, Pains Of Golgata) z pewnymi wpływami amerykańskiego Pentagram w rytmice i prowadzeniu gitar (bezkompromisowy Voodoo Kills). Veljaca grał surowo w przeważnie szybkich tempach, wsparty gęstą perkusją Marcolina, który okazał się biegłym pałkerem. Trio stworzyło materiał na poły okultystyczny, na poły w klimatach doomowych, ale w pojmowaniu heavy/doomu z opcji NWOBHM (Pagan Altar i Witchfinder General). Doomowe zwolnienia stanowiły pewną nowość i zdecydowanie odnosiły się do późniejszego kanonu gatunku jak w encyklopedycznym heavy/doomowym I`m Your Pervert Priest. Na pewno udanym utworem był również Pray, odznaczający się posępnym chłodem i psychodelicznym klimatem stworzonym na bazie oszczędnych prostych gitarowych zagrywek i dłuższych wybrzmiewań. Klasyczny heavy metal nie zniknął jednak całkowicie z repertuaru Mercy, o czym świadczył dostojnie galopujący Judgement Day - w ten sposób rodziła się krajowa chłodna szkoła. Zastosowano brzmienie niezbyt ciężkie, oparte na zbyt brzęczących miejscami gitarach, jednak w tym czasie masywne doomowe brzmienie z potężnymi dołami nie zostało jeszcze wypracowane. Sama produkcja umiarkowanie udana. Także i ten skład się nie utrzymał, choć płytę przyjęto ze sporym zainteresowaniem. Horst odszedł w 1985 i zniknął z metalowej sceny, a Marcolin w 1986 dołączył do Candlemass. Po jego odejściu grupa praktycznie straciła rację bytu. Reaktywowana kilkukrotnie przez Veljacę, wpierw wydała dwa albumy (w tym beznadziejnie eksperymentalny [6]).
Dyskografię uzupełnia wydany tylko w Rumunii w wersji winylowej Black Magic w 1990. W tym samym roku wydano Black Magic Mercy Swedish Metal będący reedycją [4] z dwoma bonusami z Marcolinem za mikrofonem: Mercy oraz Black Dead. Okładka była identyczna z edycją rumuńską. Andrija Veljaca zmarł 25 sierpnia 2005 w wyniku krwotoku śródmózgowego. Messiah Marcolin śpiewał również w Memento Mori i Colossus. Wystąpił gościnnie w utworach: Satariel (trzy numery na płycie Phobos And Deimos w 2002) oraz Hel Amon Amarth w 2013. Rikard Larsson śpiewał w power/thrashowym Saniza (You Whirl Within It w 1998), Supreme Majesty i powermetalowym Crystal Sky (Spell Of The Witch w 2019).

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA BAS PERKUSJA
[1] Andrija `Witchking` Veljaca Christian Karlsson Paul `Judas` Gustavsson
[2] Messiah Marcolin Andrija `Witchking` Veljaca Magnus Klintö Christian Karlsson Paul `Judas` Gustavsson
[3] Messiah Marcolin Andrija `Witchking` Veljaca Jörgen Horst Messiah Marcolin
[4] Rikard `Rick Wine` Larsson Andrija `Witchking` Veljaca Tom Mitchell Johan Norell
[5] Andrija `Witchking` Veljaca Adam Pavolic
[6] Anders Strengberg Andrija `Witchking` Veljaca Roger Johansson Johan Norell

Andrija Veljaca (ex-Horoscope), Roger Johansson (ex-Stormbringer/SWE, Faith)

Rok wydania Tytuł
1982 [1] Swedish Metal EP
1984 [2] Mercy
1985 [3] Witchburner
1989 [4] King Doom
2002 [5] Victory March
2003 [6] Underground

          

Powrót do spisu treści