Krótko istniejąca szwedzka grupa wyłoniona w 1996 w Göteborgu z kapeli Stillborn. Kiedy po nagraniu Life, Death And Other Morbid Tales Memento Mori, wokalista Messiah Marcolin odszedł (zastąpiony przez Kristiana Andréna), muzycy Stillborn właśnie namówili go do współpracy. Messiah z kolei zaprosił do studia dawnego kumpla z Memento Mori - perkusistę Snowy`ego Shawa - który przestał grać w Mercyful Fate. Aby podkreślić osobny charakter projektu, nadano mu nowy szyld: Colossus. Pierwsza kaseta zawierała tylko dwa utwory: Waste Of Time i After All. Kilka tygodni później odszedł Shaw, by skupić się na Illwill i za bębnami zasiadł Tommie Liekola. Kasetę [2] z marca 1996 otwierało intro z Romeo I Julii Prokofiewa, następnie pięć kawałków uderzało w znajome grobowo-mementowe tony. Afterall, Down, Under The Sun, Inner Demon i Waste Of Time dotykały tej struny doomwej duszy, która kochała za jego niezwykły głos osadzony w niespiesznych tempach. Do całości nie pasował tylko dziwaczny Strange Ways.
Messiah Marcolin nigdy nie usiedział długo w jednym miejscu. Po nagraniu z Colossus coveru Sad But True na składankę "Metal Militia: A Tribute To Metallica II", mnich znów zrobił woltę, wracając do Memento Mori w celu nagrania Songs For The Apocalypse Vol.4. W ten sposób Colossus po kilku miesiącach przestał istnieć.
Poza wspomnianym Illwill, Snowy Shaw grał również w Notre Dame, Dream Evil, Kee Marcello's K2, Therion, Dimmu Borgir, Scheepers, Mad Architect (Journey To Madness w 2013 i (Hang High w 2015) i Denner/Shermann.

Messiah Marcolin (ex-Mercy, ex-Candlemass, ex-Memento Mori)