Niemiecki projekt solowy Ralfa Scheepersa, powstały w 2009 w Esslingen. Wokalista wcześniej osiągnął mniejszy lub większy rozgłos w Tyran' Pace, Gamma Ray, Primal Fear, Tomorrow`s Outlook i Blackwelder. Albumy takie jak ten były zazwyczaj albo zupełnym zerwaniem z tym co się robiło w metalu na co dzień, albo też prostą tego kontynuacją firmowaną własnym nazwiskiem. Ralf wybrał drogę drugą, korzystając z pomocy przemodelowanego składu Primal Fear. Sam Ralf poza śpiewem nieco pograł też na klawiszach i akustycznej gitarze. Całość była tradycyjna, przewidywalna i swojska, o ile komuś podobały się dokonania Primal Fear w stylu New Religion czy 16.6. Locked In The Dungeon był mało melodyjnym heavy/power, a mało agresywnych gitarzystów składu głównego wyręczył Mike Chlasciak (m.in. Halford), co wcale nie nadało utworowi charakteru amerykańskiego. Remission Of Sin orbitował wokół sinnerowego grania, a Tim `Ripper` Owens (m.in. ex-Judas Priest) próbował straszyć ostrym surowym głosem z miernym skutkiem. Kwadratowość kawałka przywoływwała raczej na myśl najbardziej przewidywalne nagrania U.D.O. Ujmująca solówka w stylu Rolfa Kasparka nadawała numerowi większej dziwności. Nowocześniej podanym heavy/power grupa próbowała uderzyć w Cyberfreak, ale siła rażenia była niewspółmierna nawet do najgorszych dokonań wczesnego Metalium. The Fall rozpoczynały intrygujące chóry w stylu symfonicznym, ale w dalszej części kompozycja przeistaczała się w radiowy kawałek heavymetalowy powszechnego użytku. Nieco inaczej wypadł z lekka tajemniczy Doomsday, stopniowo przekształcający się w mix amerykańskiego wolniejszego heavy/power ze stylistyką Sinner. Taki kawałek raczej nie cieszyłby nawet na gorszych płytach Primal Fear. Okropny stadionowy Saints Of Rock był nieudaną podróbką czegoś, co niegdyś Saxon wykonywali w sposób znakomity. Tak trywialnej i infantylnej kompozycji na albumie nagranym przez zaprawionych w boju muzyków chyba nikt się nie spodziewał. Back On The Track był dość bezładną mieszanką heavy, power, elementów progresywno-neoklasycznych i fatalnego wokalu Scheepersa w wysokich partiach. W Dynasty potężnym basem przypominał o sobie Mat Sinner, a jednocześnie o ogólnym brakiem pomysłów na tej płycie. W The Pain Of The Accused solówkę zagrał Kai Hansen i jego wysiłków po prostu było szkoda do takiej miernoty - mdłej długiej ballady z gitarą akustyczną, próbującej nieumiejętnie rozwinąć się we wzniosły hymn. Kroplą przepełniającą czarę goryczy była gadanina i zbyteczne użycie instrumentó smyczkowych. Z kolei Compassion jawił się jako biesiadna akustyczna piosenka ładna akustyczna. W końcu nędzną przeróbką Judas Priest Before The Dawn odegrano i odśpiewano niemal identycznie jak pierwowzór. Nawet solówka Wiktora Smolskiego z Rage nie potrafiła rozwiać pytania, jaki był sens nagrywania tego coveru. Mat Sinner zadbał o produkcję tego niewypału i pod tym względem niespodzianek nie było. Zamiast muzycznej jakości, ten projekt wydawał się raczej okazją spotkania przy piwku uznanych postaci metalowej sceny niemieckiej. Wartość albumu była nikła, a Scheepers niepotrzebnie firmował to przedsięwzięcie własnym nazwiskiem. Jak na wysokiej klasy zasłużonego wokalistę, taki niespójny i wewnętrznie sprzeczny koszmarek wcale do uzupełnienia jego dyskografii nie był mu potrzebny.
Magnus Karlsson stworzył też Magnus Karlsson`s Free Fall, The Ferrymen i Heart Healer (The Metal Opera w 2021). Wraz z Sinnerem dołączył do Kiske/Somerville. Snowy Shaw udzielał się w Opera Diabolicus, , Mad Architect i Denner / Shermann. Ralf zaśpiewał gościnnie w utworze The Black Book Mägo De Oz w 2013 i Arcade Warriors włoskiego Highlord w tym samym roku. Mat Sinner dołączył do Silent Force oraz Level 10.

Ralf Scheepers (ex-Tyran` Pace, ex-Gamma Ray, Primal Fear), Mat Sinner (Sinner, Primal Fear, ex-Cans, ex-Goddess Shiva, Voodoo Circle, Kiske/Somerville),
Magnus Karlsson (ex-Midnight Sun, ex-Last Tribe, Allen / Lande, ex-Planet Alliance, ex-Starbreaker, ex-Tony O'Hora, ex-The Codex, ex-Bob Catley, Primal Fear),
Snowy Shaw (ex-King Diamond, ex-Memento Mori, ex-Mercyful Fate, ex-Colossus, ex-Illwill, Notre Dame, ex-Dream Evil, ex-Kee Marcello's K2, Therion, Dimmu Borgir)