Jednorazowy solowy projekt wokalisty Hammerfall, założony w Göteborgu w 2003. Jedyna płyta zawierała kompozycje praktycznie od razu zapadające w pamięć, ale dość dalekie od tego z czego Hammerfall był znany. Za większość materiału odpowiedzialny był Chlasciak, słychać było echa solowych dokonań Dickinsona, Accept, Rage i Judas Priest Płyta na pewno ucieszyła fanów amerykańskiego heavy metalu, choć te numery nie była jakoś odkrywcze czy też ociekające prawdziwą epickością. Tak prezentował się miarowe kawałki w średnich tempach jak Fields Of Yesterday czy Soul Collector - pewnym interesującym novum było wykorzystanie klawiszy dla delikatnego podkreślenia klimatu. Chłodniejsze i ostrzejsze Back To Hell oraz Signs zagrano żywiej i w znacznym stopniu w estetyce US Power. Heroiczny i nieco szybszy Silent Cries w jakiś sposób zwiastował ten rozdaj grania jaki zdominował Chapter 5 Hammerfall w 2003. Kawałek cechował się chwytliwymi chórkami z gościnnym udziałem Joakima Lundberga z Dreamland oraz Oskara Dronjaka. Giitarowy sojusz amerykańsko-szwedzki był trwały i owocny w duetach, a w tytułowym Beyond The Gates wsparty nawet przez Gusa G - może dlatego nieco przypominał dokonania Mystic Prophecy. Cans wykonał także bardziej melodyjne i manistreamowe numery z orbity Dream Evil w rodzaju The Key, Garden Of Evil, Dreams czy Red Light - były to numery mniej atrakcyjne, choć refren tego ostatniego wyróżniał się na tym albumie zdecydowanie. W pamięć zapadał też zgrabny i rockowo potoczysty Merciless, ale już kończąca wszystko ballada Forever Ends (skomponowanej przez Jeffa Watersa, lidera Annihilator) to już niestety blade odbicie podobnych ballad Hammerfall. Mix i mastering oddano w ręce Charliego Bauerfeinda, który zrobił wszystko jak należy. Wszystko było na miejscu, ale tym razem było to zupełnie pozbawione własnej tożsamości i zabrakło w tym aspekcie atrakcyjności. Patrząc realnie, ten projekt był jednym pierwszych, który można podciągnąć pod wspólny mianownik "neotradycyjny heavy metal ze Szwecji". Na pewno miał on wpływ na kształtowanie się sceny złożonej z Enforcer, Ram, Ambush, Screamer, a nawet Katana czy Steelwing. Sam album jako produkt "All Stars" wzbudził oczywiście pewne zainteresowanie i Cans do nagrania drugiej płyty zebrał nawet po kilku latach nowy skład (m.in. Snowy Shaw na perkusji) - ostatecznie jednak z powodu zobowiązań lidera w Hammerfall nic z tych planów nie wyszło.

Byli i obecni członkowie zespołu występowali też w innych grupach:

• Mike Chlasciak - seria solowych płyt prog/powermetalowych z dużą domieszką Malmsteena (EP-ka Rock-Et Boulevard w 1991, Grind Textural Abstractions w 1996, Terrotory: Guitar Kill w 2000, The Spilling w 2001 oraz The Metalworker w 2013)
  
• Stefan Elmgren - Fullforce (One w 2011 i Next Level w 2012)
  
• Mat Sinner - Goddess Shiva, Voodoo Circle, Kiske/Somerville, Scheepers, Silent Force oraz Level 10
  
• Mark Zonder - progresywno-hard rockowy Slavior (Slavior w 2007), Ten, Speaking To Stones, power/progresywny Zeroasis (X-Factor w 2012), power/progresywny Elegacy (The Binding Sequence w 2015), Graham Bonnet Band (The Book w 2016 i koncertówka Live...Here Comes The Night w 2017), heavymetalowy Dramatica (Fall Of Tyranny w 2016 i Beyond The Eyes Of Deception w 2020), Arrayan Path, Leviathan, Spirits Of Fire, power/progresywny Veritas (Threads Of Fatality w 2020), Highway Sentinels (The Waiting Fire w 2022) i A-Z (A-Z w 2022)
  

Joacim Cans (Hammerfall, ex-Warlord), Mike Chlasciak (ex-Isolation Chamber, Halford, ex-John West, Painmuseum),
Stefan Elmgren (Hammerfall, ex-Full Strike), Daniele Soravia (ex-Moonlight Circus), Mat Sinner (Sinner, Primal Fear, Kiske/Somerville),
Mark Zonder (ex-Warlord, ex-Chroma Key, ex-Jim Matheos, ex-Under-Radio, Fates Warning)