Norweski zespół założony w 2007 w Sorvik. Na debiucie grał niby w konwencji Queensryche i Crimson Glory, ale bez przekonania. Szkoda, że zmarnowano potencjał Ski i Scotta Olivy, zupełnie bez emocji przemknął też zaśpiewany przez Michaela Kiske The Ethereal Dream (Reprise). Drugi album nagrano sześć lat później w przemeblowanym składzie. Tym razem wokale podzielono między Johannessena i Scheepersa, a tak jak poprzednio część materiału przygotował manager zespołu Trond Nicolaisen. Obecność Ralfa wskazywałaby na powermetalowy gitarowy charakter muzyki i tak było istotnie. Oystein Hanssen zadbał o gitarową moc mocniej niż na pierwszej płycie. Nie grano tu rzecz jasna heavy/power w stylu Primal Fear, gdyż ta ekipa stawiała na istotny ładunek progresywności, przystępnej w ramach szeroko rozumianego melodyjnego power o mocniejszym brzmieniu. Krążek rozpoczynał się niesamowitym popisem wokalnym Scheepersa do neoklasycznego powermetalowego Within The World Of Dreams, w którym drugim bohaterem był Hanssen, grającym z mocą i finezją. Z innych kompozycji godny odnotowania był odśpiewany z rozmachem przez Thundera Through Shuttered Eyes - niby progresywny, ale wyjątkowo rockowo bujający. Uwagę zwracał też oparty o jęczącą gitarę Times Of War, co prawda z mało wyrazistą melodią, ale ze spora ilością łamańców i typowa dla albumu konceptualnego narracją. Ujmujące kontrapunkty wrzucono w łagodny The Enemy z chórkami i mocarnym śpiewem Scheepersa. Ralf po raz kolejny niszczył w dynamicznym One Final Prayer, chociaż tą rycerskość z lekka psuło progresywne rozdarcie. Tytułowy A Voice Unheard to umiarkowany w tempach powermetal z Scheepersem i udanym nośnym refrenem. Potknięcie zaliczono w Fly Away - kopii stylu Gaia Epicus. Obaj wokaliście zaprezentowali się znakomicie, a Hanssen wygrywał na gitarze doprawdy godne podziwu i szacunku rzeczy. Kompozycyjnie jednak płyta była nierówna - każdy koncept musi być zróżnicowany, ale ten rozrzut stylistyczny był nieco frustrujący. Brzmienie świetne i klarowne, a każdy instrument umieszczono w przestrzeni oddzielnie.
Scott Oliva śpiewał w Reverence i Sunrise Dreamer (A World To Know w 2021), a Ralf Scheepers w Blackwelder. Mike Haid bębnił w David Chastain.

Norman `Kiersznowski (ex-Deadly Blessing, ex-Altered State, ex-Faith Factor), Scott Oliva (ex-Last Vision Black, ex-Scott Mosher, ex-Wind Wraith, Oceans Of Night, ex-The Nightmare Stage,
Oystein Hanssen (ex-Cat Eye, ex-Cyclophonia), Sami Saarinen (ex-King'o'War, Status Minor), Mike Haid (ex-David Chastain, ex-Michael Harris),
Charlie Zeleny (ex-Behold the Arctopus, ex-Blotted Science, ex-Mythodea),
Ralf Scheepers (ex-Tyran' Pace, ex-Gamma Ray, Primal Fear), Tony Johannessen (ex-Thunderbolt), Maksym Udałow (Aria)