Amerykański projekt powstały z inicjatywy Rona Jarzombka w 2004 w San Antonio pod nazwą Machinations Of Dementia. Ostatecznie jednak tak nazwano pierwszy krążek, który w pewien sposób stanowił kontynuację idei przedstawionych w Spastic Ink. Śledząc karierę muzyczną gitarzysty nietrudno było przewidzieć, że jego zainteresowania rozwiną się w kierunku technicznego progresywnego metalu. Nowy projekt zaprezentował jednak granie znacznie cięższe od dotychczasowych, co zapewne w dużej mierze było wynikiem udziału w projekcie pozostałych muzyków. Krążek był concept albumem koncentrującym się wokół badań nad ludzkim mózgiem i świadomością. Muzyka obrazować miała instrumentalną interpretację poszczególnych kwestii związanych ze wspomnianym zagadnieniem i była podobnie skomplikowana jak sama nauka o działaniu ludzkiego mózgu. Była to płyta skierowana dla wąskiego grona odbiorców - większość kompozycji powstała w wyniku zastosowania specjalnego algorytmu i wymaga czasu, by ją zrozumieć. Techniczna biegłość muzyków znacząco wpłynęła na ostateczny kształt utworów, w których aż roiło się od połamanych rytmów, niesymetrycznych akcentów, zmian tempa i oryginalnych rozwiązań. Całość brzmiała świetnie i dopracowano ją w najmniejszych szczegółach z matematyczną precyzją. Taka też była ta muzyka, sprawiająca wrażenie skomplikowanej maszyny, która z poszczególnych dźwięków za pomocą odpowiednich obliczeń tworzyła poszczególne utwory. Dla znawców muzyki Jarzombka nie było to granie specjalnie odkrywcze, gdyż wpisywało się dokładnie w stylistykę obraną na Spastic Ink. Dwa ostatnie numery tworzyły palindrom: Adenosine Buildup był odegranym od końca Adenosine Breakdown. Adenozyna jest związkiem chemicznym, który zwalnia procesy zachodzące w organizmie gdy człowiek śpi, a przyspiesza gdy się budzi (zachodzi wtedy odwrotny proces). Była to pozycja dla fanów szukających w metalu nieszablonowego podejścia, wspaniałych solówek, połamanych fraz, niekonwencjonalnych podkładów i w ogóle szeroko rozumianej wirtuozerii. Blotted Science jednocześnie podkreślił ciężar deathmetalowy - z Alexem Websterem w składzie zresztą nie było to dziwne. Ta muzyczna ekwilibrystyka wciągała w przedziwny świat dźwięków i nad wszystkim unosi się szalony geniusz współczesnego King Crimson. Instrumentalne trio pod wodzą Jarzombka niszczyło wielopłaszczyznowością i intensywnością. Muzycy Blotted Science nie musieli nikomu niczego udowadniać i zaproponowali podróż w niezbadane i niewyeksploatowane pokłady progresywnego metalu, nie rezygnując zarazem z treściwego metalu, stanowiącego szkielet dla wszystkich postępowych aranżacji.
Charlie Zeleny bębnił w symfoniczno-progresywnometalowym Mythodea (Mythodea w 2012) i Tomorrow`s Outlook. Alex Webster grał w Conquering Dystopia. Hannes Grossman grał w The Fractured Dimension, Obscura, Alkaloid, Eternity`s End, Hate Eternal, Howling Sycamore i Aortha (Monolit w 2023), a solowo zrealizował: The Radial Covenant w 2014, The Crypts Of Sleep w 2016, Apophenia w 2019, To Where The Light Retreats w 2021 i EP-ka Echoes Of Eternity w 2024.

Ron Jarzombek (ex-Happy Kitties, ex-S.A. Slayer, ex-Watchtower, Spastic Ink), Alex Webster (Cannibal Corpse, ex-Hate Eternal),
Charlie Zeleny (ex-Behold The Arctopus), Hannes Grossmann (ex-Devil`s Cry, ex-Necrophagist, ex-Shapeshift)