
Niemiecka formacja założona w 1980 w Hannoverze. Dzisiaj zapomniana, a jednak wraz z Accept i Trance przecierała heavymetalowe szlaki we własnym kraju na początku lat 80-tych. Grupie przewodzili: grająca na klawiszach Barbara Schenker (ur. 2 lipca 1966, siostra Michaela i Rudolfa ze Scorpions, autorka większości kompozycji na trzy pierwsze albumy) oraz basista Andreas Kawaldt. Wydany w barwach firmy płytowej Aves debiut wypełnił nijaki hard rock z mdłymi klawiszami i słodkim śpiewem Franka Algermissiona. Rozczarowywała także gra 15-letniego gitarzysty Kaia Reutera. EP-kę Blue Jeans Forever z 1980 wypełniły bezsensownie trzy znane już numery. Dopiero przejście do wytwórni CBS i zmiany personalne uczyniły z Vivy zespół godny uwagi. Przede wszystkim za mikrofonem stanął Szwajcar Marco Paganini (ur. 4 maja 1961), dysponujący nieco zachrypniętym wokalem. Otwierający [2] The Bitch nasuwał skojarzenia z proto-sleaze`owymi kapelami spod znaku L.A. Guns czy Faster Pussycat, ale już takie utwory jak Break Out, What Next? czy Little Rock Tonight wpisywały się w estetykę rosnącego w siłę w Niemczech hard`n`heavy. To była niezła pozycja dla fanów komercji, dla których jednak Scorpions i Def Leppard grały za lekko. Wśród melodyjnych kawałków znalazło się miejsce dla obowiązkowej ballady Screaming For Your Love.
Największy sukces komercyjny osiągnął [3], nagrany dla Brain Records (m.in. Accept). Mimo to materiał ustępował jakościowo poprzednikowi. Obiecująco rozpoczynający się Falling In Love rujnował fatalny chórek i podobnie chybione aranżacje miały się przewijać przez cały album. Potencjalne przeboje w rodzaju Ten Years Later i Looking For An Answer nie miały odpowiedniej siły przebicia, nawet przy świetnej atmosferycznej grze Barbary Schenker. Głos Paganiniego tym razem zbliżył się do tonacji Gary`ego Lettice z Holocaust, ale bez punkowej młodzieńczości. Myląca okładka nie zwiastowała hard`n`heavy na granicy AOR zamiast epickiego metalu. W 1984 Barbara poczuła, że jest na siłach spróbować sił w Rosy Vista (z tego projektu wkrótce zrezygnowała, grając jedynie na singlu Tables Are Turned / Rocking Through The Night w 1986). Także Marco Paganini założył kapelę pod swoim nazwiskiem, do której zaprosił Ralpha Murthy`ego. Andreas Kawaldt kontynuował działalność Vivy, ale [4] rozczarował popowym charakterem tak bardzo, że zespół rozpadł się w 1985.
Lars Ratz grał w Metalium i Weinhold - muzyk zginął w ktastrofie lotniczej na Majorce 18 kwietnia 2021 w wieku 53 lat. Kai Reuter grał w Joal, The Ordeal i również w Weinhold (ale nie w jednym składzie z Ratzem). Ralph Murthy zmarł 15 września 2013 w wyniku niewydolności wątroby. Z powodu podobnego schorzenia zmarł też Marco Paganini - 11 stycznia 2019 przestały u niego pracować wątroba i nerki. Wokalista miał 57 lat. Barbara Schenker zmarła 13 kwietnia 2023 w wieku 56 lat.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Frank Algermission | Kai Reuter | Ralph Murthy | Barbara Schenker | Andreas Kawaldt | Shaban Yavuz |
| [2-3] | Marco Paganini | Andy Fach | Ralph Murthy | Barbara Schenker | Andreas Kawaldt | Martin Pietschak |
| [4] | Chris Thow | Andy Fach | Michael Lauer | Andreas Kawaldt | Martin Pietschak | |
| [5] | Eddy Peterson | Andy Fach | Ronald Hensel | Lars `Ratz` Ranzenberger | R.R. Oddly | |
Lars Ratz (ex-Velvet Viper)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1980 | [1] Born To Rock |
| 1981 | [2] What The Hell Is Going On? |
| 1982 | [3] Dealers Of The Night |
| 1984 | [4] Apocalypse |
| 1996 | [5] Cream Cake Box |
