Włoski zespół powstały w Pizie w 2009. Płytka "Demo 2010" pozwoliła podpisać kontrakt z mediolańską wytwórnią Bakerteam Records. Materiał spodobać się mógł zwolennikom mixu Dream Theater i Symphony X, ale o zbliżeniu się do poziomu tych formacji nie mogło być mowy. Progresywny power w wolnych lub średnio-wolnych tempach w wielu momentach osiągał nawet poziom bardzo dobry, ale generalnie ambicje kwintetu rozbiły się o aranżacyjne skały. Album stanowił zwartą opowieść z krainy fantasy, z naciskiem na klimat baśniowo-dworski z elementami narracji. Atmosfera jednak daleka była od epickiej. Od strony instrumentalnej nie można było Wind Rose wiele zarzucić, poszczególni muzycy grali akceptowalnie zarówno osobno, jak wspólnie - lecz to wszystko sprawiało wrażenie mało kreatywnego odbicia wszystkiego co już było w przeszłości. Głos Cavalieriego był niezwykle czysty w średnich rejestrach i ten pierwiastek jaśniał na całym krążku, nigdy nie zawodząc. Nieco ostrzejsza gitara pojawiała się tylko w The Fourth Vanguard, folkowe wtręty przyozdobiły Siderion, ale Włosi wielokrotnie tonęli w tych swoich kombinacjach, jak to miało miejsce w dwóch 10-minutowych kolosach: Majesty oraz Close To The End. Ostatecznie zespół przybrał pozę utalentowanych debiutantów, którzy woleli czerpać pełnymi garściami z klasyków gatunku, niż zaprezentować cokolwiek własnego. Na kolejnych płytach zespół dość nieoczekiwanie zwrócił się ku podrabianiu Ensiferum, Turisas, Battlelore i Folkearth, rezygnując kompletnie z grania progresywnego powermetalu.
Alessio Consani zagrał w 2011 na EP-ce Hybrid power/progresywnego Ensight i w Eldritch. Francesco Cavalieri śpiewał w zreaktywowanym Fairyland.

Cristiano Bertocchi (ex-Labyrinth, ex-Vision Divine), Federico Gatti (Ancient Bards)