Szwedzki jednoosobowy zespół powstały w 2014 w Sandviken. Debiut wypełnił rzetelnie odegrany, ale całkowicie zapominalny heavy/speed. Najciekawiej wypadły dwa utwory instrumentalne Neversleeping Nights i One Last Farewell. Wśród tych wpływów Running Wild czy Helloween, uwagę zwracał rozbudowany Time Is Gone z ciekawymi przejściami, sporą liczbą motywów i wokalem Ceda zapatrzonego w Kaia Hansena z czasów Walls Of Jericho Helloween. Hour Of The Dead był dość konkretną petardą utrzymaną w speed/powermetalowej formule, natomiast w Legions Of Breitenhold gościnnie zaśpiewała Marta Gabriel z Crystal Viper. Hamerfall na sterydach ujawniał się w rycerskim To The Battle Far Beyond, a kasparkowe motywy władały The Windhorse Knight. Drugi album był znacznie lepszy i przesuwał orbitę zainteresowań w krąg Blind Guardian. Świadczyła o tym nie tylko okładka, ale przede wszystkim same kompozycje w rodzaju The Inn Of Sorrowing Souls czy Light The Fire z kapitalnym refrenem. O ile melodie niemal idealnie naśladowały ekipę Hansiego Kürscha, to sporo zastrzeżeń pojawiało się przy śpiewie Ceda, w wielu miejscach za wysokim i fałszującym.
Forsberg okazał się jednym z najbardziej zapracowanych muzyków metalowych XXI wieku. Założył wiele innych projektów: Blazon Stone, Rocka Rollas, speed/thrashowy Mortyr (Rise Of The Tyrant w 2013), heavy/doom/deathowy Lector (Bubonic Dawn w 2014), Cloven Altar oraz Runelord. Dołączył w końcu jako perkusista do Crystal Viper i basista do Palantir.