Amerykańska grupa z Seattle utworzona w 1989 przez Davida Wayne`a, którego z hukiem wyrzucono z Metal Church. Do współpracy w nowym projekcie dobrał sobie gitarzystę Briana Korbana i basistę Dennisa O'Harę. Dodatkowym smaczkiem zaistniałej sytuacji był fakt, że obaj przyszli z Heretic, w którym wcześniej śpiewał Mike Howe, a przecież to on właśnie zajął miejsce Davida w Metal Church. Początkowy okres działalności Reverend nawiązywał stylistycznie do Blessing In Disguise Metalowego Kościoła. Zaskoczenia zatem nie było, zresztą o wszystkich sprawach muzycznych i personalnych decydował Wayne. Na debiutanckiej EP-ce odbiło się to niestety w dość przeciętnych solówkach i konstrukcjach riffów. Przeważały średnie tempa, a muzyka daleka była od oryginalności. [2] dedykowano zmarłemu na białaczkę Dave`owi Pritchardowi - gitarzyście Armored Saint. Na albumie w końcu znalazły się przepełnione mocą i energią power/speedowe numery w stylu Greed, Remission czy Gunpoint - wszystkie pędzące i pełne "wewnętrznego ciepła". Obok nich thrashujący Desperate mozolnie przetaczał się z siłą drogowego walca. Nie zabrakło także wolniejszych momentów, pełnych emocji i melancholii jak Leader Of Fools czy posiadający skłonności do monumentalizmu Rude Awakening. Utwory dobitnie uzupełniły melodyjne solówki oraz wspomniany specyficzny klimat z melancholią i szczyptą refleksji (Scattered Wits). Na zremasterowaną reedycję z sierpnia 2014 trafił także cover Black Sabbath Hand Of Doom oraz wszystkie kompozycje z EP-ki. Pomimo dobrego poziomu, Wayne`owi nie udało się osiągnąć poziomu Blessing In Disguise. Zabrakło po prostu szlifu Kurdta Vanderhoofa. Pomimo tego nowy zespół ykuł solidny oręż metalowej zagłady.
[3] był pod względem aranżacji wręcz rachityczny, choć niektórzy krytycy próbowali dostrzec w albumie "dobrze ukierunkowaną moc" czy "energetyczne soniczne uderzenie". Tutaj prym wiodły numery w rodzaju Butcher Of Baghdad, Heaven On Earth czy cover Creedence Clearwater Revival Fortunate Son, przelatujące zupełnie bez emocji. Jeszcze gorzej było z balladami Blessings i Far Away, które odarto zupełnie z emocjonalnej głębi. Strzałem w kolano okazało się również wykorzystanie plemienno-industrialnych rytmów w Promised Land. Z kolei w tytułowym Play God początek zalatywał Fade To Black Metalliki. W porównaniu z poprzednikiem, nowy album sprawiał wrażenie mniej przemyślanego, a niektórzy wręcz zarzucali Reverend krok w tył. To artystyczne niepowodzenie oraz eksplozja rewolucji grunge spowodowały zawieszenie działalności formacji na niemal dekadę. Pod koniec lat 90-tych, Kurdt Vanderhoof reaktywował Metal Church w składzie z Wayne`m. Pomimo szumnych zapowiedzi, Masterpeace niestety okazał się krążkiem mało ciekawym i słaba sprzedaż płyty doprowadziły do tego, iż reunion nie powiódł się. Każdy z liderów poszedł znów w swoją stronę. Wayne postanowił przywrócić do życia Reverend, jak również utworzyć nowy solowy projekt sygnowany własnym nazwiskiem. Reverend zaznaczył swoją reaktywację poprzez wydanie [5], która zawierała cztery kompozycje, mroczniejsze niż kiedykolwiek przedtem.
David Wayne zmarł 10 maja 2005, a przyczyną zgonu były komplikacje po wypadku samochodowym, jakiemu uległ kilka miesięcy wcześniej. Angelo Espino dołączał do Hirax, Anger As Art, heavy/thrashowego Once Dead (Visions Of Hell w 2008) i zreaktywowanego Heretic (tam grał też Stuart Fujinami). Chris Nelson i John Stahlman pojawili się w składzie Faustus. Rick Basha grał w Armed Forces.

David Wayne (ex-Metal Church), Brian Korban / Dennis O'Hara (obaj ex-Heretic), Stuart Fujinami / Angelo Espino (obaj ex-Dissenter),
Scott Vogel (ex-Ray Gunn), Rick Basha (ex-Scarlet Bride), Jesse Vara (ex-Byfist)