Amerykański gitarzysta, urodzony 5 maja 1959 jako Steven Bruce Schneider. Szerszy rozgłos zyskał współpracując z Billy`m Idolem (Billy Idol w 1982, Rebel Yell w 1983, Whiplash Smile w 1986 i Vital Idol w 1987). Nagrał również solówkę do utworu Anthem na ścieżkę dźwiękową do filmu "Top Gun" w 1986 oraz solówkę do Dirty Diana Michaela Jacksona na jego Bad w 1987. W końcu postanowił założyć własny projekt - o promocję debiutu nie musiał się martwić, gdyż od razu zyskał przychylność medialnego giganta Warner Bros. Album nie zrobił furory, docierając jedynie do 119 miejsca na liście Billboardu. Okładkę ozdobił rysunek H.R. Gigera. Steve okazał się po raz kolejny wszechstronnym i utalentowanym instrumentalistą - zagrał wszystkie partie gitarowe, niemal wszystkie basu (poza numerem tytułowym) i zaśpiewał w jednej kompozycji. Stevens nie nagrał płyty instrumentalnej jak to robili inni wirtuozi, lecz zarejestrował typową dla lat 80-tych hard rockową płytę. Poparty videoklipem tytułowy Atomic Playboys należał do najlepszych kawałków w zestawie i potrafił zachwycić fanów Europe, Winger, Bonfire i Dokken. Na basie zagrał tutaj Kasim Sulton, ale na czoło wysuwał się wokalista Parramore McCarty odnajdujący się doskonale w nieco lżejszej niż dotychczas stylistyce. Facet naprawdę dysponował głosem mocarnym i czystym - jego śpiew stanowił obok pirotechniki Steve`a największą zaletę krążka. Po tej petardzie klimat zmieniał się wraz z Power Of Suggestion, oscylującym pomiędzy bluesem a popem. Na podobne użycie muzyki rozrywkowej z saksofonami i damskimi chórkami w tle zdecydował się później właściwie tylko Gary Moore w swoim Cold Day In Hell. Przeróbka Sweet Action przelatywała dosyć beznamiętnie, a balladzie Desperate Heart intrygująco połączono partie gitary akustycznej z klawiszami. Soul On Ice był odważnym mixem hard rocka z punkiem, ale skojarzenia z tym ostatnim gatunkiem przynosiła jedynie specyficznie grająca sekcja rytmiczna. AOR-owe aranżacje potrafiły urzec w Crackdown ("zawieszenia" rytmu), nawet średni hard rockowy Pet The Hot Kitty miał swój urok. Za to poważnym potknięciem było Evening Eye, którego klimat kompletnie nie pasował do reszty materiału. Taki kawałek nadawałby się bardziej jako ilustracyjny podkład pod amerykański serial o policjantach z lat 80-tych w stylu "Miami Vice". W Woman Of 1000 Years zaśpiewał sam Stevens i wypadło to nadspodziewanie dobrze. Lekko zachrypnięty głos udanie wpasował się w bluesową stylistykę. Ewidentne ciągoty Stevensa do muzyki flamenco uwidoczniły się w akustycznym Run Across Desert Sands, a na koniec zespół zaserwował porcję rasowego hard rocka w Slipping Into Fiction i w tym jednym utworze zaledwie pojawiały się pewne wątpliwości do beznamiętnego śpiewu McCarty`ego. Płyta z jednej strony udowadniała niewątpliwy talent Stevensa do odnajdowania się w każdej stylistyce. Z drugiej strony jednak (poza numerem tytułowym) nie potrafił on stworzyć hitu lub dwóch, ktore na dłużej przykułyby uwagę słuchaczy.
Przez kolejne lata Steve nawiązał współpracę choćby z Vince`m Neilem czy Adam Bomb. Utwór Power Of Suggestion wykorzystano na soundtracku do filmu "Ace Ventura: Psi Detektyw" w 1994. Gitarzysta z biegiem lat poświęcił się graniu flamenco i rocka środka. Parramore McCarty śpiewał w Radiation Romeos (Radiation Romeos w 2017).

Parramore McCarty (ex-Warrior), Thommy Price (ex-Scandal, Joan Jett), Anton Fig (ex-Kiss, ex-Frehley`s Comet)