Angielska grupa założona w 1982 w Londynie przez znanych lokalnie muzyków, m.in. Paula Day`a (ur. 19 kwietnia 1956) - jednego z pierwszych wokalistów Iron Maiden i byłego śpiewaka More. Już na starcie do muzyków uśmiechnęło się szczęście, gdyż podpisali kontrakt z zagraniczną wytwórnią Mausoleum Records. Na pierwszym albumie ekipa zaprezentowała muzykę znacznie lżejszą i melodyjniejszą od wielu bratnich grup NWOBHM. Ciekawostką było dodanie pierwszych linijek tekstu znanego kawałka duetu Simon & Garfunkel Scarborough Fair w utworze If I Tried. Formacja nie kryła przywiązania do rockowej tradycji brytyjskiej i w efekcie powstał debiut na pograniczu hard rocka i heavy metalu. Paul Mario Day zaprezentował się znacznie lepiej niż w More, a duet Bushell-Summers grał dosyć ostro. W wolniejszych tempach osadzono jedynie Violator i Search And Destroy. Część kompozycji zręcznie zaaranżowano z rozpisanymi na role gitarami i pod tym względem wyróżniał się Another Daymare. W Redline zastosowano ciekawe wolniejsze partie nawiązujące do epickiego hard rocka, a klasyczny rockowy charakter posiadał If I Tried, z wokalnym popisem Day`a na wstępie. Płytę zamykał Eyes Of The Future, jednocześnie podkreślając niezdecydowanie stylistyczne albumu. Jak na album z melodyjnym heavy, za mało było utworów z melodiami "wpadającymi w ucho". Zagrane i zaśpiewane na wysokim poziomie kawałki po prostu przelatywały jeden po drugim, zabrakło też ballady z prawdziwego zdarzenia. Zwracała uwagę nadspodziewanie klarowna i staranna produkcja, przewyższająca inne płyty wydawane przez Mausoleum w tamtym czasie.
Prawdziwie mocnym uderzeniem był [2], pozytywnie zaskakując fanów i krytyków. To granie z pogranicza melodyjnego hard`n`heavy starannie zaaranżowano i doskonale wykonano. Otwierający The Key emanował energią Iron Maiden z szybkim tempem i popartym chórkami znakomitym refrenem. Świetną robotę wykonał tu gitarzysta Martin Bushell, wspierany przez perkusję Bruce`a Bislanda, wkładającego w utwór mnóstwo energii i własnych pomysłów. Kilka utworów mimo metalowych tytułów, jak Fight Fire With Fire czy Blood Money osadzono w dosyć tuzinkowym brytyjskim hard rocku z upozowaną ostrzejszą ekspresją, ale Day czuł się w takim stylu doskonale, atakując głosem czystym i dalekosiężnym. Autentycznie heavymetalowo wypadły za to chóralnie odśpiewane Gun Runner i Passion For The Sun. Niezapomnianej balladzie Give Me Back Your Heart Again nadano charakter podniosłego hymnu mimo wykorzystania klasycznej miłosnej tematyki. Gładki tytułowy Summer Lightning posiadał elegancki refren, choć pozostawiający obojętnym. Podobnie bezbarwnie jawiły się Nothing Lasts Forever i lekko melancholijny Natural Selection. Kończący całość Screaming In The Night jasno wyrażał rozdarcie zespołu pomiędzy komercyjnym hard rockiem a metalem. W Polsce krążęk wydano w 1985 nakładem Klubu Płytowego "Razem", a w 2002 ukazała się kompaktowa zremasterowana reedycja ze świetnym bonusem Jerusalem - pieśnią kościelną, do której oryginalny tekst napisał poeta William Blake. Jak na rok wydania, [2] był doskonale zrealizowanym dziełem o niezwykle dopracowanym brzmieniu, choć głos Day`a często rozmieniono tu na drobne. Historia Wildfire potoczyła się potem tak jak wielu innych grup NWOBHM, choć sam zespół z tym nurtem był związany dość luźno. Bushell, Summers, Brown i Bisland dołączyli do wokalisty Gary`ego Bardena w jego projekcie Statetrooper, Bisland ponadto bębnił w Praying Mantis i Tank. Paul Mario Day znalazł zatrudnienie w Sweet w latach 1986-1988, po czym wyemigrował do Australii. W 2016 zaśpiewał gościnnie w dwóch numerach (The Tempest i Rivers Of Regret) na krążku Bovonic Empire Buffalo Crows. Wokalista zmarł 29 lipca 2025 na raka w wieku 69 lat.

Paul Mario Day (ex-Iron Maiden, ex-More), Jeff Summers / Bruce Bisland (obaj ex-Weapon)