
Angielski wokalista, urodzony 11 lipca 1946 w Halifax. Pierwsze kroki stawiał w grupach Asterix (Asterix w 1970), Lucifer`s Friend (8 płyt w latach 1970-75 i później) oraz Les Humphries Singers (kilkanaście płyt w latach 1971-1975 plus występ na festiwalu Eurowizji w 1976). W 1977 John zastapił Davida Byrona w Uriah Heep. Z gigantami heavy-rocka nagrał w tamtym okresie: Firefly w 1977, Innocent Victim w 1977, Fallen Angel w 1978 oraz koncertówkę Live In Europe 79 (wydaną dopiero w 1986). Na początku 1980 wiadomo już było, że losy Lawtona w Uriah są przesądzone i nadchodził już jego zmiennik John Sloman. W zwiazku z tym Lawton postanowił wrócić do Niemczech, gdzie miał wielu przyjaciół i zrealizować krążek solowy. Wypełnił go prawdziwie fascynujący rock - technicznie bez zarzutu, pełen znakomitych refrenów, zaśpiewów z drugiego planu i klawiszowych wrzutek. Sporo dorzucił od siebie grający w wielu kawałkach na fortepianie Peter Hecht. Heartbeat, Return To Sender, Christine, Breaking Out czy What A Woman znakomicie nastrajały do zabawy, niosąc sobą przebojowe motywy o pozytywnym nastawieniu. Sam Lawton zaprezentował się nienagannie, udowadniając po raz kolejny swoją przewagę wokalną nad Byronem, choć w innej konwencji. Wokalista zdobył się nawet na żart w Rainbow Chasing. Nieudany Darkness Over The Island z reggae`owym pulsem na koniec nie psuł dobrego wrażenia całości (słabsza druga część). Album rozprowadzono w USA w 1981 ze zmienioną okładką jako Heartbeat. W 2000 wytwórnia Red Steel Music wydała krążek na CD z ponownie zmienioną szatą graficzną i czterema bonusami (znakomitym It`s Alright With Me, Hold Back The Night, Let It Ride, Downhill Run). Wydawnictwo bezwzględnie polecane nie tylko wszystkim fanom AOR, ale maniakom Lucifer`s Friend - w studio nagraniowym pojawił się cały skład tej kapeli.
Pomimo sukcesu John nie zdecydował się kontynuować kariery solowej i poświęcił się różnorodnym projektom, gdyż po prostu uwielbiał pracować z innymi muzykami. Z tego powodu dołączał kolejno do Rebel, Zar, Gunhill, Hensley Lawton Band (koncertówka The Return - Live At Heepvention 2000), Lawton Dunning Project (Steppin` It Up i koncertówka One More Night - obie w 2002), John Lawton Band, On The Rocks (Mamonama w 2008) i John Lawton & Diana Express (The Power Of Mind w 2012). W końcu po 20 latach przerwy znów skupił się na sobie, ale [2] odbiegał znacząco od tego co wokalista tworzył w przeszłości. Krążek zawierał bowiem blues i blues-rock na wzór Free czy Bad Company. Dieter Horns zmarł 19 grudnia 2020 w wieku 74 lat, a sam John Lawton zmarł 29 czerwca 2021 w wieku 74 lat. Curt Cress bębnił na Pure Instinct Scorpions w 1996.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
| [1] | John Lawton | Peter Hesslein | Adrian Askew | Dieter Horns | Curt Cress | |
| [2] | John Lawton | Bobert Papst | Günther Skitschak | - | Henner Malecha | Chris Birawsky |
John Lawton (ex-Asterix, ex-Lucifer's Friend, ex-Les Humphries Singers, ex-Uriah Heep), Curt Cress (ex-The Rattles, ex-Lucifer's Friend)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1981 | [1] HardBeat |
| 2000 | [2] Still Payin` My Dues To The Blues |
