Amerykański projekt dwóch znanych muzyków - Tommy`ego Shawa ze Styx i Jacka Bladesa z Night Ranger. Dla wielu fanów debiut tego duetu był tym czego brakowało niektórym w Damn Yankees. Materiał był bardziej zróznicowany, ponadto ta dwójka w końcu uwolniła się od wybujałego ego Teda Nugenta. Otwierający My Hallucination był idealnym na otwarcie chwytliwym rockowym numerem. Na singiel i zarazem videoklip wybrano jednak słusznie akustyczną balladę I`ll Always Be With You - temu pogodnemu kawałkowi daleko było od przaśności wielu tego typu kawałków AOR. Z kolei I Stumbled In przyjmował misterne szaty cichego faworyta płyty. W 1997 Blades wrócił w szeregi Night Ranger, muzyk zajął się też pisaniem utworów dla innych gwiazd (Aerosmith, Journey, Ozzy Osbourne, Alice Cooper). W 1999 zreaktywował się także Styx w składzie z Shawem.
Zespół zaistniał jeszcze raz po 12 latach przerwy, kiedy to Shaw i Blades poczuli ogromną potrzebę oddania czci swoim muzycznym nauczycielom. Jednocześnie na [2] podeszli do starych cenionych kompozycji zachowując idealne proporcje - nie udziwniając zbytnio, a jednak odciskając na nich swoje piętno. Summer Breeze (oryginalnie nagrany przez Seals & Crofts) brzmiał w sposób zbliżony do oryginału, jednak możliwości nowoczesnego studia nagraniowego dodały piosence przebojowości. W Time Of The Season z repertuaru The Zombies w zwrotce przyjemnie pobrzmiewała cięższa gitara, a niezłe zgranie głosów cechowało I`ve Seen All Good People Yes (w zasadzie przerobiono tylko część Your Move). Wspomniane wokalne dopasowanie najpiękniej wypadło w utworach Simon & Garfunkel: I Am A Rock (w porównaniu do oryginału zagrane znacznie ostrzej) oraz Sounds Of Silence (zachowano w formie niemal nietkniętej). Jednym z najmocniejszych punktów płyty był Lucky Man Emerson Lake And Palmer - w tej balladzie w pewnym momencie pojawiało się świdrujące uszy solo gitary zastepujące niepotrzebnie syntezatorową codę na Moogu. Końcówka albumu za sprawą On A Carousel The Hollies i Dirty Work Steely Dan robiła się bardzo słodka na wzór hippisowski. Dziwił nieco wybór kolejnej kompozycji - For What It`s Worth Buffalo Springfield, w którym wykorzystano gitarę przywodzącą na myśl wściekłego The Edge`a z U2. Był to krążek miły w odsłuchu jednak tylko przez jakiś czas - nagrania dość wiernie zachowały melodie i metrum, ale nie niosły ze sobą większych emocji. Aranżacyjnie wydawały się uboższe od pierwowzorów, a przecież wszystkiego na gitarach zagrać się nie da. Własnych pomysłów było niewiele.
Jack Blades wydał solowo Jack Blades w 2004 i Rock`n`Roll Ride w 2012, dołączył do Tak Matsumoto Group TMG I w 2004 i w końcu do znakomitego Revolution Saints. Tommy Shaw solowo zrealizował: Girls With Guns w 1984, koncertówkę Live In Japan w 1985, What If w 1985, Ambition w 1987, 7 Deadly Zens w 1998 oraz The Great Divide w 2011.

Tommy Shaw (ex-Styx, ex-Damn Yankees), Jack Blades (ex-Rubicon, Night Ranger, ex-Damn Yankees), Michael Lardie (Great White, ex-Jack Russell, ex-Kevin DuBrow, Kelly Keagy)