Jednorazowe przedsięwzięcie wydane przez muzyków włoskiego Labyrinth 26 września 2007 tylko w Japonii. Z różnych powodów (najprawdopodobniej kontraktowych) ten materiał ukazał się właśnie pod tym szyldem, a nie innym. Na samym początku ekipa dewastowała w power/speedowym Pray i od razu pod względem aranżacji wykonania było to granie na poziomie światowym. Wysmakowane progresywne klawisze były częste, ale ostre riffy zazwyczaj przecinały ich nadmiernie indywidualistyczne zapędy, jak w lekko orientalnym The Struggle. Nieco japońsko wypadł Live Or Die z wysublimowaną symfonizacją oraz godnymi uznania dialogami gitarowo-klawiszowymi w neoklasycznym stylu. Dziwić mógł umieszczony w środku płyty cover Angel Witch angielskiego Angel Witch, zrobiony w nieco ugładzony sposób, ale zagrany w sposób uroczy i nostalgiczny. Z kolei pędzący na złamanie karku Fast And Dangerous z bardzo wysokim wokalem wskazywał na rycerski klimat w rodzaju debiutu amerykańskiego Cellador z roku poprzedniego. Amazing Maze to gładkość przenikania progresywności planu drugiego i klasycznego rycerskiego power, a przy okazji polatujący ku niebu refren. Heroiczny The King Of Pain to typowy flower-power starał się poruszyć duszę słuchacza harmonią śpiewu i klawiszy. I Am The Law miał w sobie jednocześnie coś z opowieści Blind Guardian, ale też ze szwedzkich The Storyteller oraz Timeless Miracle. Uwagę zwracał Metal Empire z gitarami akustycznymi we wstępie, a potem dumnym rycerskim galopem i patetycznie opowiedzianą historią. na koniec rocker Come Back To Me niczym z Krainy Łagodności i całkowicie przyjazny radiu. Powstała godna uwagi płyta z melodyjnym power i bez nacisku na charakterystyczną dla Labyrinth progresywność. Żywe kolorowe granie wypełnione perfekcyjną w tym gatunku muzyką, wykonaną z ogromną pasją i elegancją.
Roberto Tiranti śpiewał w Il Rovescio Della Medaglia, alternatywno-hard rockowym A Perfect Day (płyta A Perfect Day w 2012; na gitarze Cantarelii) i Odyssea. Frontman zaśpiewał gościnnie na debiucie Athlantis w Surrender oraz w Respiro Tu Amor na albumie Kena Hensley`a w 2012, w końcu w 2015 wydał rockową płytę Sapere Aspettare wykonaną po włosku. Pier Gonella grał we wspomnianym Odyssea i Mastercastle. Wszędobylski Mat Stanciou bębnił potem true heavy/powerowym Screaming Shadows (Night Keeper w 2011), Drakkar i Athlantis.

Roberto Tiranti (ex-Vanexa, Labyrinth), Pier Gonella (ex-Athlantis, Labyrinth), Andrea Cantarelli (Labyrinth, ex-Vision Divine),
Andrea De Paoli (Labyrinth, ex-Vision Divine), Mat Stanciou (Labyrinth, ex-Vision Divine, ex-Cydonia, ex-Crown Of Autumn, ex-Mandragora Scream)