Amerykański gitarzysta pochodzący z Florydy. Karierę zaczynał w heavy/powerowym Wicked Ways (dwie demówki: "Life Eternal" w 1996 i "Time Bandits" w 1997). Rick stanowił jeden z najbardziej dobitnych przykładów triumfu ducha nad materią w muzyce metalowej. Dotknięty wrodzonym kalectwem obu rąk, postawił sobie za cel zostać wirtuozem gitary i cel ten osiągnął, grając z najlepszymi i pojawiając się gościnnie na płytach innych grup, zawsze niezmiernie ciepło przyjmowany. Na jedynym albumie solowym wsparła go plejada gwiazd. Rick przedstawił album na wpół instrumentalny, odbywając podróż po różnych gatunkach metalu, przede wszystkim neoklasycznym power z elementami progresywnymi czarując w nastrojowych kompozycjach bez wokalistów, jak w otwierającym Moment Of Impact, gdzie świetnie wypadła jego współpraca z włoskim czarodziejem instrumentów klawiszowych Mistherią. Swój kunszt pokazywał również w bardziej powermetalowych numerach w rodzaju Until The Bitter End czy The Fire Within, gdzie elegancką melodię wsparły solówki w chłodnym malmstenowym stylu. Tam gdzie wystąpili wokaliści serwowano melodyjny power krzyżujący wpływy europejskie i japońskie, z atrakcyjnymi refrenami w rycersko-epickim stylu (Calling On Vengeance). Wolniej zagrany Kingdom For Ransom to znów bardziej tradycyjny rycerski heavy, zaś Victim`s Paradise z udziałem Roba Rocka nasuwał skojarzenia z solowymi albumami wokalisty w podniosłym stylu. Do twórczości Impellitteri odnosił się natomiast The King i tylko solówka Renstroma odróżniała ten numer od granych w średnim tempie utworów Chrisa. Całość doskonale podsumowywał pełen elegancji i dramatyzmu instrumentalny Destiny`s Call. Ekipa wspomagająca Ricka zaprezentowała się wybornie - wszystko zostało zagrane na najwyższym poziomie i dopracowane w szczegółach. Wysoka forma wokalistów, fantazyjne zagrania klawiszowców i pełna niuansów gra sekcji rytmicznej były współmierne do pełnej pasji gry samego Renstroma.
Rick i Black kontynuowali współpracę w trzech innych projektach. Nazwa pierwszego z nich, progresywno-deathmetalowego Tiwanaku (demówka "Tiwanaku" w 2003), pochodziła od antycznego miasta znajdującego się w boliwijskich Andach, któremu ruinom raporty archeologiczne dawały nawet 17 000 lat, co czyniłoby go najstarszą istniejącą ludzką siedzibą. Drugim był Leash Law (grali tam też Elder i Christy), a trzecim War Of Thrones. Black śpiewał ponadto w Leatherwolf, Disaster/Peace, Clockwork Revolution (Clockwork Revolution w 2017), Chalice Of Sin (Chalice Of Sin w 2021) i Wade Black`s Astronomica (The Awakening w 2024). Richard Christy bębnił w Iced Earth i Charred Walls Of The Damned. Mistheria grał potem u Francka Ribiere, w Roger Staffelbach`s Angel Of Eden, Artlantica i Tower Of Babel.
ALBUM | ŚPIEW | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
[1] | Rob Rock / Wade Black / Mat Sinner | Rick Renstrom | Mistheria / Ferdy Doernberg | Stephen Elder / Brian Glodde / Mat Sinner | Richard Christy |
Rick Renstrom (ex-Wicked Way, ex-Rob Rock), Richard Christy (ex-Acheron, ex-Death, ex-Control Denied, ex-Burning Inside)
Rok wydania | Tytuł |
2003 | [1] Until The Bitter End |