Amerykańska grupa powstała w 1979 z inicjatywy Dereka St.Holmesa - ex-wokalisty Teda Nugenta. Jedyną płytę wypełnił łagodny bluesujący hard rock z godnym uznania wokalem lidera, którego tonacja nasuwała skojarzenia z Glennem Hughesem (z jego czasów w Deep Purple). Wydawało się, że doświadczeni muzycy i duży budżet zapewniony przez płytowego giganta Warner Brothers zapewnią St.Paradise momentalny sukces. Tymczasem materiał cierpiał na brak żywiołowości i odegrano go jakby bez wiary. Trzeba było kilku porządnych odsłuchów, by dostrzec drugie dno takich kawałków jak subtelny Gamblin` Man, funkujący Miami Slide czy pop-rockowa przeróbka Nugenta Live It Up. Najjaśniej lśniły jednak: Hades z zapamiętywalną melodią popartą chórkiem i Beside The Sea z doskonałą grą Johna Corey`a. W obu kompozycjach na najwyższy poziom wspiął się także wokalnie St.Holmes. Grupa zdecydowała się na lekkie brzmienie komercyjne, odchodząc od agresywnego i samo-narzucającego się podejścia Nugenta w tym temacie. Brak wyrazistych przebojów, przeciętna produkcja i przepełniony konkurencją rynek zadecydowały ostatecznie o niepowodzeniu tego projektu.
Derek stworzył projekt z gitarzystą Aerosmith Bradem Whitfordem Whitford/St Holmes (Whitford/St Holmes w 1981; po latach w 2015 ten duet na nowo podjął krótkotrwałą działalność i podczas koncertów rozprowadzał "drugi album" Reunion) oraz zaśpiewał na jednej płycie Blood Of The Sun. John Corey grał w Silver Condor i The Eagles, natomiast Denny Carmassi bębnił w Gamma, Heart, .38 Special, Coverdale / Page, Whitesnake i Davida Coverdale`a.

Derek St.Holmes / Rob Grange (obaj ex-Ted Nugent), Denny Carmassi (ex-Montrose, ex-Sammy Hagar)