
Norweska grupa powstała w 1993 w Hamar. Dwa pierwsze wydawnictwa zostały nagrane tylko przez Nagasha, zawierały utwory zakorzenione w rodzimym symfonicznym blacku. Charakteryzowały się szybkością Dimmu Borgir i patetycznością Enslaved (zaśpiewy wikingów). Po rozszerzeniu składu Nagash nagrał zawodzący na całej linii [3]. Utwory brzmiały "na odwał", a w skład 35-minutowego industrialnego krążka weszły nużące intro, interludium i outro - każde trwające ponad cztery minuty. Aż trudno uwierzyć, że Hellhammer zgodził się udział w takim badziewiu. Podobne dźwięki mogliby nagrać wzięci z ulicy muzyczni analfabeci. Z kolei właściwe utwory miotały się bezradnie między nawiązaniami do Mercyful Fate a twórczością Samaela z czasów industrialnego zachłyśnięcia. Obie stylistyki odegrano niestety bez właściwego im kunsztu, techniki i umiejętności. Była w tym wszystkim pewna chwytliwość, ale daleka od rzetelności.
Hellhammer grał w Mayhem, Covenant, The Kovenant, Arcturus, Emperor, Winds, Thorns i Mezzerschmitt. Raymond Nord dołączył do thrash/blackowego The Devil`s Rejects (Blood Feast w 2020).
| ALBUM | GITARA | ŚPIEW | BAS | PERKUSJA | KLAWISZE |
| [1-2] | Stian `Nagash` Arnesen | ||||
| [3] | Stian `Nagash` Arnesen | Sinister Minister Twice | Björn `Sensei Ursus Major` Boge | Jan Axel `Hellhammer` Blomberg | - |
| [4] | Stian `Nagash` Arnesen | Henrik `Tlaloc` Vissmark (+ gitara) | Andreas `Vold` Stenvold | Raymond `Ygg` Nord | Exilis |
Stian `Nagash` Arnesen (Dimmu Borgir, Covenant, Carpe Tenebrum, Nocturnal Breed)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1996 | [1] Drep De Kristne |
| 2000 | [2] The Last Predators |
| 2001 | [3] Universal |
| 2010 | [4] Neo-Satanic Supremacy |
