
Amerykańska grupa założona wiosną 1981 przez dwóch byłych muzyków Rainbow. Pierwotna inicjatywa wyszła ze strony basisty Craiga Grubera, który po kilku miesiącach spędzonym mało konstruktywnie w Black Sabbath (zastąpił krótkotrwale zmagającego się z rozwodem Geezera Butlera), powrócił do Nowego Jorku. Skontaktował się wówczas z dawnym kolega z Rainbow, perkusistą Gary`m Driscollem. Stanowisko gitarzysty zaproponowali Andrew `Duck` McDonaldowi (ex-Shakin` Street). Za mikrofonem stanął kompletnie nieznany Louis Marullo i znim zrealizowano trzy kompozycje. Na demówkę trafiły trzy numery. Pędzący She`s Gone autorstwa Grubera był ostrzejszy, niż cokolwiek Rainbow z przeszłości, może z wyjątkiem Kill The King i w tych szybkich tempach młody wokalista spisał się wyśmienicie. Napisany przez MacDonalda Back To Back to kompletnie inna stylistyka w konwencji boogie-rocka, a na pianinie zagrał dawny przyjaciel z Tęczy Mickey Lee Soule. Kasetę uzupełnił dość nijaki hard rockowy Metal Man, stworzony wspólnie przez Grubera i MacDonalda. Wkrótce jednak Marullo opuścił Bible Black, dołączając do Manowar jako Eric Adams.
Craig Gruber znał innego wokalistę Jeffa Fenholta, którego przedstawił producentowi Jeffowi Glixmanowi. Ten miał nadzieję, że kwartet podąży w kierunku metalowym, ale wahał się. Kiedy zespół był w zawieszeniu, Craig i Andy udali się do Illinois, współpracując w studio z Terry`m Lutrellem, znanym ze współpracy z REO Speedwagon i Starcastle. Po powrocie do Nowego Jorku, obaj usłyszeli remixy trzech numerów z Jeffem na wokalu i natychmiast się im one spodobały. Ten skład ostatecznie zrealizował ok. dziesięciu utworów i plan zakładał, że Fenholt wykorzysta swoje studio nagrań w Atlancie w celu profesjonalnej rejestracji nagrań. Tak powstały ostateczne wersje Ain`t No Crime, Down On The World, Back Door oraz Fighting The Wind. Managerem Bible Black został Harold Orenstien, który wykazał wiele wysiłku w celu jak najszerszego rozprowadzenia materiału po różnego rodzaju wytwórniach. Zespół nie próżnował i nagrał również w tym czasie Fires Of Old, You Got Me Where You Want Me oraz dość kontrowersyjną przeróbkę Paint It Black The Rolling Stones - z Felixem Pappalardim z Mountain za konsoleta producenta. Muzycy borykali się jednak z problemami finansowymi, zaczęli też powoli tracić nadzieję jeśli chodzi o kontrakt płytowy. Duża szansą miał okazać się występ w Ritz na Manhattanie, ale kiedy rozwiał się koncertowy dym, rozwiały się także ostatnie marzenia. W rezultacie tego niepowodzenia odeszli MacDonald i Gruber - ten drugi dołączył do ekipy Gary`ego Moore`a. Paradoksalnie niemal w tym samym czasie nadeszła oferta z EMI, która zaproponowała,by wydac debiut Bible Black jako Ground Zero, ale Craig nie mógł się już wycofać z umowym z Gary`m - szansa więc przepadła. W 1985 MacDonald i Driscoll podjęli ostatnią już próbę wskrzeszenia Bible Black i do zrealizowania dwóch utworów (Deceiver oraz Midnight Dancer) zatrudnili młodego wokalistę Joey`a Bellardiniego i basistę Joe Soppa. Kilka miesięcy później jednak entuzjazm opadł i formacja rozpadła się po raz ostatni. Bellardini jako Joey Belladonna, zyskał sławę w Anthrax.
W kwietniu 2022 amerykańska wytwórnia Louder Than Loud Records wydała składankowy [2] na którą trafiło 14 kompozycji z całego okresu działalności.
Późniejsze losy członków zespołu:
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Louis `Eric Adams` Marullo | Andy `Duck` MacDonald | Craig Gruber | Gary Driscoll |
Craig Gruber / Gary Driscoll (obaj ex-Elf i ex-Rainbow)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1981 | [1] Demo 1981 (demo) |
| 2022 | [1] The Complete Recordings 1981-1983 (kompilacja) |
