Duńsko-szwedzki zespół powstały z inicjatywy klawiszowca Jeppe Lunda, wielkiego fana progresywnego rocka z lat 70-tych. Do swego zespołu zaprosił gitarzystę Jonasa Larsena, zapatrzonego z kolei w Malmsteena. Za mikrofonem stanął weteran Göran Edman, który swoje umiejętności głosowe udowodnił już w niejednym projekcie. W takim zestawieniu trudno było się dziwić, że Stratosphere wydali album symfoniczno-neoklasyczny, po który mogli swobodnie sięgnąć miłośnicy Royal Hunt czy Vindictiv. Russian Summer radował fanów Yngwiego z czasów Eclipse i Fire & Ice z niemal identyczną grą klawiszy, bliźniaczymi harmonijnymi pochodami gitary oraz śpiewu frontmana. Neoklasyczny power też nasuwający skojarzenia z Malmsteenem emanował z The Battle Within, a Edman zaśpiewał bezbłędnie technicznie głosem pełnym pasji i ekspresji. Ballada Enemy Of My Soul posiadała w sobie coś ze spokojniejszych utworów Rainbow, a jeszcze więcej tęczowych motywów wykorzystano w nastrojowym Streets Of Moscow. Hard rock królował w China Girl, natomiast bluesowym początkiem cechował się VIP, potem przechodząc w galopującą malmsteenówkę. Album z pewnością mógł spodobać się wszystkim zafascynowanym wczesnym Malmsteenem. Zachwyca wspaniała realizacja - krystaliczne brzmienie uwypuklało każdy instrument oddzielnie i powstał rewelacyjny efekt w tworzeniu głębi bez budowania na siłę planów dalszych. Stratosphere odeszło w niebyt wraz z dołączeniem Jonasa Larsena do Royal Hunt.
Göran Edman śpiewał też w AOR-owym Cry Of Dawn (Cry Of Dawn w 2016).

Göran Edman (ex-Madison, ex-John Norum, ex-Yngwie Malmsteen, ex-Glory, ex-Brazen Abbot, ex-Johansson, ex-Kharma, ex-Xsavior, ex-Richard Andersson, ex-Time Requiem, Vindictiv, Signum Regis)