Amerykański zespół powstały w 1986 z inicjatywy Vinniego Vincenta (właśc. Vincent John Cusano, ur. 6 sierpnia 1952). Jego rodzice byli muzykami country, a swoją pierwszą grupę założył w wieku dwunastu lat. Na przełomie lat 70-tych i 80-tych grał na gitarze w mało znanych lokalnych kapelach: Hitchhickers, u Dana Hartmana, Felixa Cavaliere i Laury Nyro. W 1981 poznał liderów Kiss - Gene`a Simmonsa i Paula Stanley`a. Z ich ekipy właśnie odszedł Ace Frehley i (po odmowie Eddiego Van Halena) rozpaczliwie poszukiwali oni nowego wioślarza. Poprosili Vinniego o nagranie partii na album Creatures Of The Night w 1982. Vincent sprawdził się znakomicie i szybko dołączył na stałe do Kiss, przybierając postać Egipskiego Wojownika. Na trasie "10th Anniversary Tour" godnie zastąpił Frehley`a i okazał się mistrzem swojego instrumentu. W rok później, po nagraniu płyty Lick It Up, Vinniego wyrzucono z Kiss - niemniej jednak te dwa lata spędzone w największym rockowym cyrku świata spożytkował właściwie.
Debiut wydano dzięki uprzejmości wytwórni Chrysalis, której szefom spodobał się glamowy image Vinnie Vincent Invasion. Mimo, że krążek wszedł na listę "Billboard Top 100" nie zyskał większego rozgłosu. W dodatku wokalista Fleischman wywierał na zespół presję w celu porzucenia sleazowego wizerunku. W związku z tym musiał odejść, a jego miejsce za mikrofonem zajął Mark Slaughter. Nie był to wybór najszczęśliwszy pod względem personalnym - Slaughter był z natury człowiekiem kłótliwym i od pierwszego dnia dochodziło do sporów z Vincentem na tle przywództwa w grupie (gitarzysta również miał wybujałe ego). Na szczęście zdołano dokończyć prace nad [2], który okazał się wydawnictwem melodyjnym i skupionym głównie na finezyjnych partiach Vinniego. Materiał był mieszanką glam rocka i hard rocka o dużej różnorodności. Obok szybkiego chwytliwego Ashes To Ashes z ciepłą emocjonalną solówką, nagrano imponujący lekkością i niezwykłą rytmiką Dirty Rhytm, jak również piękną balladę Love Kills, która ozdobiła ścieżkę dźwiękową filmu "Koszmar Z Ulicy Wiązów 4". Nastrojowy That Time Of Year miał ciekawy motyw przewodni i wpasowane do aranżacji partie klawiszowe. Słabiej zaprezentowała się ballada Ectasy, mimo, że Slaughter starał się jak najlepiej uzewnętrznić emocje w swym głosie. Resztę wypełniły dość standardowe rockowe numery w rodzaju Burn, Let Freedom Rock czy Breakout. Płyta nie była idealna, lecz dysponowała kilkoma wartymi uwagi momentami. Vinnie we własnym zespole rozwinął skrzydła i pokazał swój talent w szerszym świetle niż w Kiss. Drugą gwiazdą był bez wątpienia wokalista, umiejętnie znajdujący się zarówno w dynamicznych rockerach, jak i zmysłowych balladach. Całość szpeciła nieco wtórność i nierówność kawałków.
Vincent próbował jeszcze nagrać trzeci krążek z Fleischmanem, ale nagrania te w tamtym czasie nie ujrzały światła dziennego - ukazały się one na pół-oficjalnej EP-ce Euphoria w 1996. Bob Rock dołączył do Nitro, Skull, Nelson, Hardline i Lity Ford, nagrał również solowy krążek Out Of Body w 1997. Mark Slaughter i Dana Strum osiągnęli platynowy sukces w Slaughter. Strum ponadto zagrał na Tattoos & Tequila Vince`a Neila. Mark Slaughter wydał solowo Reflections In A Rear View Mirror w 2015.

Vinnie Vincent (ex-Kiss), Mark Slaughter (ex-Xcursion), Dana Strum (ex-Bad Axe)