Angielski wokalista, urodzony (ur. 27 sierpnia 1955) w Tunbridge Wells jako Gary John Barden. Karierę rozpoczął we Fraser Nash, kapelce grającej w małych klubach rockowych. Wtedy wyhaczył go Michael Schenker - zależnie od historii albo w jednym z takich klubów, w innej - odsłuchując taśmę demo. Wkrótce niemiecki wirtuoz gitary utworzył Michael Schenker Group, a Barden został wokalistą w latach 1980-1982. Przed przystąpieniem do realizacji albumu Assaul Attack, Schenker zobowiązał Gary`ego do odejścia na rzecz Grahama Bonneta. Gary wykorzystał ten czas właściwie, podejmując współpracę z Gary`m Moore`m nad demówkami tego co później przerodziło się w płytę Corridors Of Power. Kiedy Bonnet szybko podryfował gdzie indziej jak to on miał w zwyczaju, Barden wrócił do MSG w celu nagrania Built To Destroy w 1983) i koncertówki Rock Will Never Die w 1984. Przez kolejne lata Barden przejawiał muzyczną aktywność sporadycznie, jak w Statetrooper (1985-1986) oraz Praying Mantis (1995-1996). W 2001 dołączył do Silver, w 2004 powrócił w szeregi zreaktywowanego Statetrooper. Potem nagrał album In The Midst Of Beauty z MSG w kwietniu 2008, a 2009 pojawiła się akustyczna płyta Gipsy Lady projektu Schenker / Barden. W 2010 Barden, Schenker, Simon Philips, Neil Murray i Wayne Findlay wyruszyli w długą trasę koncertową po Japonii, nagrywając nowe DVD z okazji 30tej rocznicy wydania debiutu MSG. Po tym Barden polubownie opuścił zespół, aby skupić się na karierze solowej. W 2018 Barden po raz kolejny podjął współpracę z Schenkerem w Michael Schenker Fest (Resurrection w 2018 oraz Revelation w 2019).
Jeśli chodzi o solowe dokonania Bardena, to popadały one w przeciętność. Długie przerwy w karierze i granie rocka, AOR czy miękkiego hard rocka nie przyniosły wokaliście większego rozgłosu. [1] wypełniły głównie covery MSG (Armed And Ready, Victim Of Illusion). Na [2] wystąpiło gościnnie czterech gitarzystów, ale nawet obecność Michaela Schenkera w Let Me Down czy Tommy`ego Denandera w On Need Some Love nie wynosiła tej płyty poza granie rzemieślnicze. Pieczę nad kolejnymi płytami przejął Michael Voss, stąd poniekąd niemiecki brzmienie tych albumów. [4] wypełniły przeróbki m.in. Deep Purple, Creedence Clearwater Revival, The Moody Blues czy The Spencer Davis Group. Armia gości wspomogła Bardena w nagrywnaiu [5]. W studio pojawili się Denander, basista Barend Courbois z Vengeance, klawiszowiec Ferdy Doernberg, grający na Hammondach Wayne Findlay, saksofonistka Molly Duncan oraz harfista Ian Ward Wśród mało zapamiętywalnego hard rockowego repertuaru znalazła się prawdziwa perła: niemal epicki Before The Eyes Of The World zagrany w marszowym i niemal uduchowionym tempie.
Michael Voss grał u Oni Logana (Stranger In A Foreign Land w 2006), w Beggar's Bride, Shortino, Wolpakk (pięć płyt: Wolfpakk w 2011, Cry Wolf w 2013, Rise Of The Animal w 2015, Wolves Reign w 2017 i Nature Strikes Back w 2020), hard rockowym Rock Wolves (Rock Wolves w 2016), rockowym Phantom 5 (Phantom 5 w 2016 i Play To Win w 2017), rockowym Lessmann / Voss (Rock Is Our Religion w 2022) oraz AOR-owym Earth Lux (Earth Lux w 2024).

Michael Voss (ex-Mad Max, ex-Casanova, ex-Demon Drive, ex-Silver),
Gerhard Schleifer (ex-Bonfire), Matthias Rethmann (ex-Silver, ex-Lee Z, ec-Cooper Inc., ex-Paul Sabu, ex-Beggar's Bride)