W 1992 Candlemass nagrał bardzo udaną, aczkolwiek niedocenioną płytę Chapter VI w 1992. Zniesmaczony niemal obojętnym przyjęciem tego interesującego krążka, Leif Edling postanowił spróbować czegoś nowego pod innym szyldem. W 1995 w Sztokholmie powołał do życia Abstrakt Algebra, do którego pozyskał prominentnych szwedzkich muzyków i młodego wokalistę Matsa Levéna (znanego dotychczas jedynie z hard rockowo-AORowego Treat). Bazując w prostej linii na ponurych dźwiękach sprawdzonych wczesniej, Leif zdecydował się usadowić styl projektu w ulubionych niespiesznych tempach, okraszonych od czasu do czasu konkretniejszymi podkręceniami tempa i masywnymi zwolnieniami. Levén śpiewał heavymetalowo, dodając wysokie halfordowe krzyki. Na te tradycyjne elemnty nałożono sporo nowinek, których w twórczości Candlemass raczej trudno byłoby oczekiwać - bogate partie klawiszowe, budujące atmosferyczne tło i nieśmiało eksperymentujące z elektroniką. Gitarowe riffy nie miażdżyły jak w tradycyjnym doom metalu, za to eksplorowały "powyginane" brzmienia. Utwory w przeważającej większości był długie, znakiem przemian w metalu lat 90-ych XX wieku była również mniejsza liczba solówek. Te były mniej wyraziste w stosunku do pisanych przez Larsa Johannsona w Candlemass, do tego pojawiały się w nie do końca oczywistych momentach. Album dzielił się na prostszą i tradycyjną pierwszą połowę oraz ambitniejszą i rozbudowaną drugą. Płytę rozpoczynał doomowy Stigmata z konkretnym riffowaniem, ciekawą zmienną rytmiką, dość chwytliwym refrenem i pierwszymi elektronicznymi wstawkami. Shadowplay stanowił wycieczkę w rejony heavymetalowe, stawiając na dynamikę gitarowo-riffową, epicki śpiew oraz sporą melodyjność muzyki (w tym również przestrzennych klawiszy). Nameless toczył się wolniej, pojawiło się tu więcej elektroniki wymieszanej z klasycznie doomowymi riffami. Podobnie rzecz się miała w powalającej świetnym refrenem i piłującymi riffami tytułowym Abstrakt Algebra. Wielowątkowy Bitter Root zaskakiwał nieszablonową strukturą, brakiem refrenów oraz wycieczkami pachnące grunge`m i alternatywą brzmienia. Panoramiczną partią organów Hammonda wzbogacono leniwy w tempach April Clouds, nasuwający skojarzenia z Type o Negative i wczesnym Cathedral. W poszukującym Vanishing Man doomowy ciężar i wolne tempo wymieszano ze sporą ilością gitarowych efektów, brakiem solówek, nakładkami elektronicznymi i przesterowanym wokalem Levéna. Zamykający krążek ponad 15-minutowy Who What Where When to forma wielowątkowa na pograniczu doomu, metalu progresywnego i melodyjnego heavy metalu - zmienna tematycznie i rytmicznie. Ostatecznie płyta stanowiła do pewnego stopnia brakujące ogniwo między pierwszymi pięcioma albumami Candlemass, a wydanym później Dactylis Glomerata - materiałem zimnym i mocno nasączonym elektroniką. W Algebrze wycieczki w klasyczne rejony jeszcze występowały, ale połączone je z typowym dla połowy lat 90-tych obrazem metalu pełnym odwołań do progresji, alternatywy oraz delikatnej elektroniki. Co prawda miejscami przydałoby się większe przyłożenie produkcyjne i zwiększenie ciężaru, ale zastąpiły je ambitne wycieczki w rejony niezbyt oczywiste. Po wydaniu płyty muzycy pracowali w studio nad drugim krążkiem, jednak ponaglany przez fanów Edling zdecydował się reaktywować poprzednią kapelę, zabierając wcześniej ze sobą Perkovica. Pomysły z nigdy nie wydanej drugiej płyty Abstrakt Algebra słychać na wspomnianym Dactylis Glomerata Candlemass. Kiedy wydawano wersje zremasterowaną tego ostatniego albumu w 2006, wytwórnia GMR Music Group zdecydowała się zamieścić niepublikowany materiał Abstrakt Algebra na bonusowym krążku.
Poza działalnością w Candlemass, Leif Edling przyczynił się również do założenia Krux (tam współpracował z Levénem), Avatarium i The Doomsday Kingdom. Wspomniany Mats Levén śpiewał potem także u Yngwie Malmsteena, w At Vance, Therion, Fatal Force, Radiance, Amaseffer, Aeonsgate i Candlemass. Simon Johansson dołączał kolejno do Fifth Reason, Memory Garden, Steel Attack i Wolf, a po latach wraz z Weadem założył Bibleblack.

Mats Levén (ex-Treat), Mike Wead (Warchild, ex-Hexenhaus, Memento Mori), Leif Edling (ex-Candlemass)