Włoska formacja powstała w 1996 w Genui jako Prometeo. Zaprezentowała dość specyficzny power/speed ze smaczkiem progresywnym z celowo wprowadzonym pierwiastkiem aranżacyjnego chaosu. Naprzemienne tempa doskonale pasowały do czystego wokalu Wild Steela, który niestety jednak zbyt często zapuszczał się w wysokie rejestry. Z jednej strony było to typowo włoskie granie, z drugiej mogło się spodobać miłośnikom Helloween i Gamma Ray. Niestety, elementy oryginalności porzucono na [2], a zespół wtopił się totalnie w falę flower-power. EP-kę niezrozumiale podzielono na dwa CD - na pierwszym znalazły się cztery nagrania własne, a na drugim covery (m.in. Destination Unknown Savage Grace, Run For Tomorrow Exxplorer, Painted Skies Crimson Glory i Agents Of Steel Agent Steel). Było to o tyle rozczarowujące, iż w składzie grupy byli ludzie, którzy już niebawem znaczyć mieli wiele na scenie metalowej, szerszej niż tylko włoska. Wydawało się, że zmierzchem kariery Shadows Of Steel okazał się słabiutki [4], który wypełnił power/pop z pianinem i przejaskrawionym wokalem rodem z ulicznej operetki. Nieoczekiwanyjednak po dekadzie milczenia formacja wróciła z [5] i wzbogacona o dziesięcioletnim doświadczeniem, postanowiła wziąć odwet za niezbyt udany okres. Wild Steel wykonał życiowe partie wokalne, gustowne partie Andrea De Paoli miały mniej progresywnego charakteru niż te w Vision Divine. Grupa postawiła na powermetal może nie prosty, ale na pewno nie połamany progresywnymi zagrywkami. Ogromna dynamika sekcji rytmicznej szła w parze z rozbudowanymi partiami gitarowymi i te trzy gitary po prostu słychać. Zespół utkał romantyczno-heroiczny Crown Of Steel z chwytliwym refrenem, a zaraz potem zdecydowanie nacierał w pompatycznym On The Waves Of Time ze skromnymi echami Helloween. Nastrojowy power w stylu Labyritnh obejmował we władanie Never Say Goodbye z rozbudowanymi partiami instrumentalnymi na tle podniosłego dramatyzmu. Uniwersalny Nightmare nasuwał jednoczesne skojarzenia z Gamma Ray, metalem szwedzkim i francuskim, jeśli wziąć pod uwagę partię centralną w nostalgicznym pełnym elegancji stylu. Słabiej wypadł tylko The Light In Your Eyes z dośc trywialnym refrenem pod Kaledon. Zaraz potem jednak ekipa uderzała Outsider z mistrzowskim powiązaniem klawiszowo-gitarowym w pełnym mocy wstępie i potoczystym rozwinięciem w tempie szybkim, ale dosyć odległym od klasycznej włoskiej power/speed manii. W balladowym Recall odległy pseudo-symfoniczny plan i gitary akustyczne przenikały się z mocniejszym refrenem, podkreślającym delikatny heroizm całości. Krążek podsumowywał powermetalowy Cast Away z potoczystym rozległym refrenem, takim słonecznym z Italii. Album wyprodukował nadzwyczaj starannie Frank Andiver z wykorzystaniem zdobyczy najnowszej techniki nagraniowej, a co ważniejsze z wizją współdziałania, a zarazem odrębności kliku planów. Jeśli ten zespół chciał coś udowodnić i zatrzeć nie najlepsze wrażenie z przeszłości, to wypełnił swój plan w stu procentach.

Późniejsze losy członków zespołu:

• Wild Steel - trzy albumy solowe, Soulblaze i zreformowany Oracle Sun
  
• Steve Vawamas - Athlantis, The Dogma, Mastercastle i Tragedian
  
• Francesco Russo - Sangreal i Bellathrix
  
• Mattia Peruzzi - Vision Divine
  
• Vic Mazzoni popełnił samobójstwo 14 maja 2016 w wieku 42 lat
  

Olaf Thörsen (Labyrinth, Vision Divine, Eddy Antonini), Andrew McPauls (Labyrinth, Vision Divine), Frank Andiver (ex-Labyrinth, Wonderland, Oracle Sun),
Francesco Russo (ex-Desecrate), Vic Mazzoni (Projecto, Wonderland), Fabio Zunino (ex-Projecto), Mattia Peruzzi (Labyrinth, Shining Black)