LIESEGANG / WHITE

Brytyjski zespół założony z inicjatywy dwóch znanych muzyków. Dynamiczny riff otwierał A Prayer For The Dying, zagrany nieco w stylu heavy/power, ze sprawnie funkcjonującymi centralkami perkusji i riffem zgrabnie wplecionym w strukturę kawałka. Zbluesowany hard rock w stylu Whitesnake stanowił o istocie Snake Eyes z użyciem harmonijki ustnej, natomiast Last Temptation zaskakiwał zmianą klimatu na ciężki hard rock, z głosem dziecka przepuszczonym przez sampler i powtarzającym wciąż te dwa słowa. Numer przypominał twórczość Black Label Society z melorecytacjami na wzór Midlife Crisis Faith No More. Bluesowa ballada Worlds Collide stawiała sobie za wzór nagrania Gary`ego Moore`a i Steviego Ray Vaughana. Mieszane odczucia towarzyszyły New Addiction z wtrętami muzyki alternatywnej, głównie w grze sekcji rytmicznej. Na szczęście Liesegang zapodał również sporo przestrzennych popisów, ratujących częściowo ten kawałek przed katastrofą. Vivaldi był instrumentalną przeróbką Lata Vivaldiego w części presto, zagraną z rockowym pazurem. The Gathering inspirował się z jednej strony Hendrixem, z drugiej - Deep Purple i Rainbow. Po tym bezpłciowym utworze następował powrót do bardziej hard rockowych schematów w Lost Horizons. Kłaniała się tutaj twórczość młodego Yngwie Malmsteena z charakterystycznym tempem nagrań choćby z Trilogy. Głos White`a stał tutaj na skrzyżowaniu tonacji Joe Lynn Turnera i Jeffa Scotta Soto. Nowoczesny hard rock spod znaku późnego Lionsheart czarował w The Ballad Of Bible z idealnym podkładem pod "metal drogi", z kolei wpływy Dio przynosił Black Winter. Kończący krążek Old Father Time przepełniono kosmicznymi dźwiękami rodem z pierwszych syntezatorów, a Billy składał hołd stylowi grania Ritchiego Blackmore`a. Poza kiepską okładką można było się przyczepić do rozmytego brzmienia gitary i matowo pobrzękujących talerzy perkusyjnych. Album mało odkrywczy, ale przynoszący wiele rozrwyki fanom ogólnie pojętego hard rocka. Warto wspomnieć, że na płycie wystąpili również basiści P.J. Phillips i Si Mulvey oraz klawiszowiec Roger Scott Craig.
Bill Liesegang nagrał wcześniej w 1996 solową płytę No Strings Attached, na której zaśpiewał Glenn Hughes (ex-Trapeze, ex-Deep Purple, ex-Black Sabbath). Doogie White zdobył rozgłos w Empire, , Tank, Cornerstone, Rata Blanca, Demon`s Eye, Michael Schenker`s Temple Of Rock, White Appice Mendoza Iggy, Alcatrazz i Long Shadows Dawn.

Doogie White (ex-Rainbow, ex-Yngwie Malmsteen, ex-Praying Mantis),
Bill Liesegang (ex-Xero, ex-Mark Edwards, ex-Atom God, ex-Necropolis)