
Irlandzki wokalista, urodzony 20 stycznia 1953. Śpiewał kolejno w Grand Prix, Far Corporation, McAuley Schenker Group, GMT (War Games w 1991), Elements Of Friction (Elements Of Friction w 2001), Demon Angels (Time Of Confusion w 2006), Survivor (2006-2011) i Black Swan. Pierwsza płyta kompletnie przepadła na rynku, nie wzbudzając większego zainteresowania. Dopiero po dołączeniu do Michael Schenker Fest i sukcesie pierwszego albumu Black Swan, Robin sięgnął do szuflady po stare numery, by na poważnie kontynuować swoją karierę solową. W tym procesie pomógł mu uzdolniony włoski klawiszowiec Alessandro Del Vecchio. [2] rozpoczynał konkretny manifest Thy Will Be Done ze świetnymi melodiami i harmoniami, które nadały ton pozostałej części płyty. 68-letni frontman wyglądał i śpiewał po prostu świetnie. Standing On The Edge podążał w tym samym duchu, na ożywionym riffie zapewnionym przez gitarę i jeszcze ekspresyjnie podkręconym refrenie. W balladowym Late December kwartet umiejętne oddał autentyczne emocje za pomocą subtelnej gitary i głębokich linii basu, a numer dedykowano żonie Robina - Ginie McAuley.
Płyta pozostawała w nostalgicznym nastroju w Do You Remember? – klasycznym melodyjnym rockerze, wzmocnionym przez świetną sekcję środkową i gitarową solówkę. Otwierający riff do Chosen Few zwiastował kołyszącą kompozycję w stylu rock/groove, natomiast lżejszy Supposed To Do Now proponował interesującą progresję akordów. W przestrzennym Run Away McAuley po raz kolejny ukazywał swój talent w przestrzennej balladzie przy gitarze akustycznej i tekstem nawiązujym do lat dzieciństwa. Hard rockowe hity w postaci Like A Ghost czy Wanna Take A Ride tworzyły wrażenie należycie zbalansowanego albumu, przy czym McAuley nawet przez chwilę nie próbował na siłę udowadniać swojej rockowej witalności. u w dobie pandemii i udaniem się na plażę. Na zakończenie najcięższy Running Out Of Time - nie pozostawiający wątpliwości kawałek, że Robin wciąż miał to czego potrzeba do grania rock`n`rolla. W jednym z wywiadów muzyk zaznaczył, iż nagrał tutaj "wszystko co chciałby powiedzieć i nagrać solo".
Alessandro Del Vecchio grał w niezliczonych grupach (głównie dla wytwórni Frontiers) jak Moonstone Project, Eden`s Curse, Hardline, Silent Force, Level 10, Bailey, Between Worlds, Chalice Of Sin, The Grandmaster czy Enemy Eyes.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | BAS | KLAWISZE | PERKUSJA |
| [1] | Robin McAuley | Frankie Sullivan | Curt Cuomo | ||
| [2-3] | Robin McAuley | Andrea Seveso | Alessandro Del Vecchio | Nicholas Papapicco | |
| [4] | Robin McAuley | Andrea Seveso | Aldo Lonobile | Antonio Agate | Alfonso Mocerino |
Andrea Seveso (Inner Stream, Kraemer, ex-Black Rose Maze, ex-Poison Rose), Nicholas Papapicco (Mayank, Inner Stream, Toby Hitchcock, Killer Kings, Tommy DeCarlo)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1999 | [1] Business As Usual |
| 2021 | [2] Standing On The Edge |
| 2023 | [3] Alive |
| 2025 | [4] Soulbound, |
