Juz raz niespokojne duchy Déhy i Brouillard współpracowały ze sobą w intrygującym Transcending Rites. Kiedy obwieszczono powstanie nowego projektu tych dwojga pod koniec 2024, fanom atmosferycznego black metalu zabiły mocniej serca. Belg zazwyczaj szukał w swojej muzyce emocjonalnej progresji, z kolei Francuzka skłaniała się ku hipnotycznemu graniu o akcentach triumfalnych, wypełnionych akcentami niewypowiedzianego żalu i szacunku dla natury. Płyta czerpała inspirację z ludu Torajan z indonezyjskiej wyspy Celebes w szczególności z ich obrzędów pogrzebowych - od umieszczania zmumifikowanych ciał wśród codziennych czynności, rozbudowanych rytuałów w celu stopniowego przejście do życia pozagrobowego Puya, aż po masowe zabijanie maczetami bawołów wodnych i świń. Torajanie wierzą, że bawół zabiera duszę do Punia (nieba), a świnia będzie ich prowadzić. Na każdym pogrzebie musi być poświęcony na zabicie przynajmniej jeden bawół i jedna świnia. Jednak z czasem ludzie zaczęli zabijać coraz więcej, pokazując swój status społeczny, jako że bawół symbolizuje dobrobyt. Na koniec trumna wędruje wśród śpiewów i okrzyków na miejsce spoczynku. Tradycyjnie ciała chowano w skałach lub jaskiniach, ale obecnie większość ludzi to chrześcijanie, korzystający z pobliskiego cmentarza. Zamiast świec i kwiatów, lokalna ludność przynosi do miejsc wiecznego spoczynku wodę, papierosy i jedzenie. Dodatkowo rodzina zmarłego czasem otwiera trumnę w celu zmiany ubrania i oczyszczenia kości, pokazując, że nadal pamięta i szanuje daną osobę.
Taką tematykę wybrał sobie muzyczny duet na swój debiut, a na okładkę nieprzypadkowo trafiła głowa bawoła wodnego unurzana we krwi. Krążek reklamowano jako doom/black, choć właściwie z black metalem miał niewiele wspólnego. Było to granie rytualne o pulsujące rytmach, z niepokojącymi zaśpiewami i błogosławieństwawmi nienawistnych bogów. Rzadko myślę o muzyce, którą oferuje Alukta . Choć jest to określane jako „rytualistyczny czarny doom”, to nie jest to Batuszka ani Śmierć. Pustka. Terror. Nie znajdziesz takiego samego nacisku na zmniejszone progresje akordów, przerażających głosów przeklinających czarną jak smoła otchłań ani cienia religii rzucającego całun na przebieg wydarzeń. Zamiast tego Alukta oferuje dźwięk, który jest transcendentalny i delikatny, przedstawienie żalu i przejścia ze zmarłymi wśród żywych. Płyta była stylistycznie konsekwentna i jednorodna. Marie śpiewała zarówno ostro, jak i czysto, a dawka elementów rytualnych dodawały muzyce dodatkowego wymiaru i złożoności. Zdarzały się momenty mrocznej progresji, ale duet wykazał dziwną powściągliwość, raczej skłaniając się ku dramatycznym melodiom (Laissez Entrer Ceux Qui Pleurent, Des Teintes d'Eternite) i niepokojąco-tęsknych zagrywek (Aluk To Dolo, Exuvia). Ten ambitny projekt muzycznie był niestety niesłychanie nudny i płyta zaczynała męczyc już przy trzeciem kawałku. Wszystko brzmiało nazbyt podobnie do siebie, doomowe akordy nie przygważdżały, a blackowe momenty odarto ze specyficznej przecież dla gatunku surowości. Na album trafiło niewiele riffów i ci którzy liczyli na inną wersję niemieckiego The Ruins Of Beverast byli zawiedzeni stosunkowo bezzębnym brzmieniem. Alukta bowiem kreowała powagę pogrzebowych obrzędów przez emocje, a nie przez riffy. Ostatecznie płyta była sugestywna na swój własny sposób, nie wykorzystując surowości czerni ani ciężaru zagłady do komunikowania rytuału i żalu, zamiast tego polegając na tęsknych melodiach i progresjach akordów. To, że Alukta ostatecznie nie spełniła oczekiwań co do ochoty aby krzyczeć w otchłań nie oznaczało, że nie była warta czasu słuchacza.
Déha udzielał się też w gotycko-doomowym Lights Of Vimana (Neopolis w 2025).

Olmo Lipani (Yhdarl, Merda Mundi, Slow, ex-Deviant Messiah, Imber Luminis, ex-Ignifer, Maladie, ex-Deos, ex-We All Die (Laughing), ex-Clouds, ex-Vaer, ex-Sources Of I, ex-God Enslavement, Lebenssucht, ex-God Eat God, Cult Of Erinyes, ex-Ter Ziele,
Wolvennest, Acathexis, The Penitent, ex-Bekëth Nexëhmü, ex-Sorta Magora, ex-Saturnian Tempel, Brae, Transcending Rites, ex-Lykta, ex-Iniquitatem, ex-Wrath Of The Nebula, ex-Insikt, Drache, Impending Triumph, Dead, Chaines, Herzog, Ana'ana, Horrible)
Marie Brouillard (Brouillard, ex-J'ai Si Froid, Transcending Rites, Vertige)