Amerykański zespół powstały w 1990 z inicjatywy Kena Tamplina i Lanny`ego Cordoli, którzy zapragnęli nagrać album z chrześcijańskim hard rockiem. Na rynku ukazał się on w 1992 nakładem niezależnej wytwórni Intense Records. Stylistycznie było to granie zbliżone do Van Halen ery Davida Lee Rotha oraz FM. Okazjonalnie przewijały się pseudo-progresywne i jazzowe wstawki przemieszane z demonstracyjnymi partiami instrumentalnymi. Kwintet odważnie wchodził także na tereny funku (Shake z dodatkiem instrumentów dętych) oraz AOR (Radio Bikini dotyczące amerykańskich testów bomby atomowej w okresie II wojny światowej). Jednakże formacja najlepiej sprawdzała się w kawałkach bardziej spersonalizowanych, z tym dodatkowym akcentem potrzebnym do podniesienia całości na wyższy poziom. Dome Of The Rock posiadał przesiąknięty hinduizmem wstęp, po którym następowała gwałtowna zabawa, zwłaszcza w porywającym refrenie. Big Bang nasycono wspomnianymi jazzowymi akcentami i ten swingująco-radosny hard rockowy kawałek nawiązywał do podobnych numerów Aerosmith i Extreme. Dość konwencjonalny Heartbreak Woman mieszał hard rock z blues-rockiem, z kolei Old Hard Line pozwalał słuchaczowi uciec od rzeczywistości ku południowym stanom USA odniesieniom do bluesa, folku i country. Ta kompozycja właśnie była doskonałą demonstracją kunsztu muzyków i ich skłonności do tworzenia dobrze skonstruowanych melodii a la Led Zeppelin: długie intro z gitarami akustycznymi wspierała harmonijka ustna, po którym wchodził śpiew Kena Tamplina. Nie wszystko jednak na tej płycie się udało i kilka utworów wpadało w pułapkę konwencjonalności, o czym świadczył Love To The Rescue z przewidywalną aranżacją, której jednak zabrakło dobrych riffów i solówek. Również ballady nie były mocną stroną Magdallan i Wounded Hearts w stylu Whitesnake, który brzmiał jak dziesiątki podobnych pościelówek z tamtego okresu. Jeszcze gorzej było w House Of Dreams - popowym koszmarku z kiepskim żeńskim wokalem w chórkach. Album poradziłby sobie także bez niepotrzebnych Cry Just A Little (zbędne popisy wokalne jako 30-sekundowe intro) oraz krótkiego jazzującego This 1's For You. Krążek posiadał swoje mocne strony i momentami był zaskakująco przyjemny w odbiorze. Z tej muzyki emanowała pewna wrażliwość, lecz całość psuły kawałki przyjmujące formę niepotrzebnych wypełnieniaczy. Wszystko powinno się zamykać w dziewięciu utworach, aby płyta była treściwa i zwięzła. Na okładkę trafiła reprodukcja fresku "Sąd Ostateczny" Michała Anioła.
Wydawnictwo ucierpiało z powodu zbyt wielu opóźnień w wydaniu - wydany w 1990 byłby niezły w gatunku melodyjnego hard rocka, ale w 1992 świat muzyki był kompletnie inny. Nawet same struktury utworów z dziesiątkami nakładających się na siebie wokali i płomiennymi solówkami gitarowymi, nie zwróciły na siebie większej uwagi publiczności. Pomimo nominacji do nagrody Dove (Best Christian Metal/Hard Rock Album) w 1992, album nigdy nie osiągnął prognoz sprzedaży, choć był najlepiej sprzedającą się pozycją Intense Records wszechczasów. Muzyczny kierunek rocka radiowego skierowany był już w stronę grunge`u i alternatywy. Niezaprzeczalnie wyśmienity głos Tamplina podnosił ten projekt na wyższy poziom i kiedy frontman poświęcił się karierze solowej, reszta muzyków przemianowała się na Magdalen (Revolution Mind w 1993 i EP-ka The Dirt w 1994). Obok Condoli w skład Magdalen weszli: Ken Mary, wokalista Philip Bardowell oraz basista Chuck Wright (m.in. ex-Giuffria, ex-Quiet Riot i ex-Ted Nugent). W 1995 kapela ponownie zmieniła nazwę - tym razem na Chaos Is The Poetry (Chaos Is The Poetry w 1996), a do formacji dołączył perkusista Gregg Bissonette (ex-David Lee Roth).
Dyskografię uzupełniała składanka [2], na którą trafiło m.in. siedem kawałków w wersjach demo. Lanny Cordola zagrał na In The Witness Box Tamplina w 1995 oraz w Jazz Trio (The Trinity Sessions w 1995). Ken Mary bębnił potem w Bad Moon Rising, Impellitteri, u Jordana Rudessa, w Knight Fury, Flotsam & Jetsam i Demons Down (I Stand w 2023).

Ken Tamplin (ex-Joshua, ex-Shout), Lanny Cordola (ex-Giuffria, ex-House Of Lords, ex-Uthanda),
Ken Mary (ex-TKO, ex-Fifth Angel, ex-Chastain, ex-David Chastain, ex-Bonfire, ex-Alice Cooper, ex-House Of Lords, ex-Ken Tamplin & Friends, ex-Tuff)