
Włoski zespół powstały w 2013 w Trieście. Nie dość, że szybko podpisano kontrakt z rodzimą wytwórnią Bakerteam Records z Mediolanu, to jeszcze namówiono do współpracy metalowego wyjadacza Mike`a LePonda. Debiut szedł w ślady Symphony X - była to płyta na wskroś prog-metalowa i nie znalazło się tu miejsce jak w twórczości Dream Theater na wstawki jazzowe czy pop-rockowe. Podwaliny pod styl ekipy dały: mocny głos Caggianelliego, świetne riffy Giraldiego i potężne klawisze Accardo. Ponadto grupa rzadko zwalniała (największy ciężar charakteryzował Dark Passenger oraz Codex) i przerywnik Reflections w połowie płyty umieszczono w idealnym miejscu. Teksty bazowały na książce "Darkly Dreaming Dexter" autorstwa Jeffa Lindsay`a, a którą większość ludzi znała z serialu telewizyjnego "Dexter". W utworze Dawn Of Evil swojego sopranu udzieliła Bea Sinigaglia, która miała zagościć również w studio w przyszłości.
Zespół okrzepł, zrekrutował na stale nową sekcję rytmiczną i przeszedł do wytwórni Revalve Records. [2] podejmował temat wizji Piekła z "Boskiej Komedii" Dantego. Opowieść poprowadzono idealnie środkiem ciężkości między technicznymi popisami a odpowiednią teatralnością. Podobnie jak w epopei Wirgiliusz, tak muzycy prowadzili słuchacza przez ciemny las ku Bramom Piekieł ku górze, na szczycie której znajdowało się zbawienie. Znów na miarę Symphony X teksty idealnie komponowały się z muzyką, osiągając tym razem swoje apogeum pośrodku płyty w kapitalnym Seventh Circle. Epilog w postaci ponad 11-minutowego Stars rozpoczynały mroczne dźwięki pianina, ale szybko wkraczało powermetalowe tempo, a narracja rozszerzała się stopniowo na godne prog-metalowe zakończenie sagi. [3] przenosił do Czyścca, a stylistycznie bliżej rejonów Vanden Plas. Jakościowo krążek lokował się na podobnie wysokim poziomie jak poprzednik - choć wydawało się, że w nieco słabszej formie był wokalista Joe Caggianelli (on sam zresztą został producentem albumu).
Mike LePond grał potem w Mike LePond's Silent Assassins, progresywno-metalowym Waken Eyes (Exodus w 2015), Them, Dramatica (Fall Of Tyranny w 2016), Ross The Boss, Eternity`s End, Tomorrow`s Eve, DeadRisen (DeadRisen w 2020) i Death Dealer. Alfonso Mocerino bębnił w Virtual Symmetry, Fallen Sanctuary i Ring Of Fire.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Joe Caggianelli | Leo Giraldi | Luigi Accardo | Mike LePond | Diego Ralli |
| [2] | Joe Caggianelli | Leo Giraldi | Luigi Accardo | Sebastiano Zanotto | Andrea Janko |
| [3-4] | Joe Caggianelli | Leo Giraldi | Luigi Accardo | Sebastiano Zanotto | Alfonso Mocerino |
| [5] | Joe Caggianelli | Ralph Salati | Luigi Accardo | Sebastiano Zanotto | Alfonso Mocerino |
Joe Caggianelli (ex-Derdian), Sebastiano Zanotto (ex-Lunar Explosion), Andrea Janko (ex-Cenotaph, ex-Necrosphere, ex-Imposer, ex-Impiety, ex-Gorthaur's Wrath), Alfonso Mocerino (Temperance),
Mike LePond (ex-Heathen`s Rage, ex-Brute Force, ex-Symphony X, ex-Distant Thunder, ex-Holy Force, ex-Seven Witches, Lalu, ex-Ashenveil, ex-Sleepy Hollow,
ex-Affector, MindMaze, Mike LePond's Silent Assassins, ex-Waken Eyes, Them, Dramatica, Ross The Boss)
| Rok wydania | Tytuł | TOP |
| 2014 | [1] Dark Passenger | |
| 2017 | [2] Divina Commedia: Inferno | |
| 2019 | [3] Divina Commedia: Purgatorio | #22 |
| 2020 | [4] Divina Commedia: Paradiso | |
| 2025 | [5] Romeo And Juliet 1 |
