Amerykański superprojekt założony w 2015, którego historia rozpoczęła sie od nagrań demo, które zrealizowali wspólnie Craig Goldy i Chas West. Utwór Livin` Out Loud wywarł silne wrażenie na Serafino Perugino - prezesie Frontiers Records. On to zaproponował gitarzyście stworzenie projektu wokół tego muzycznego konceptu. Do głównego składu dołączył nadworny producent włoskiej wytwórni Alessandro Del Vecchio, który stworzył (częściowo we współpracy z Goldy`m) resztę materiału. Fanom zapowiedziano nadejście klasycznego hard rocka ze współczesną produkcją i szlifem na wzór Whitesnake zmieszane z Dream Evil / Magica Dio. Chas West odnalazł się na tej płycie idealnie, a przede wszystkim nie starał się być kopią Ronniego (brzmiał raczej jak David Readman z Voodoo Circle). Wraz z trzema weteranami postarał się, aby duch muzyki Dio był wciąż żywy. Craig mocno kombinował na gitarze i czasem przez te urozmaicenia na atrakcyjności traciła chwytliwość numerów. Jednakże riff w otwierającym Distant Prayer był niezwykle wyrazisty, a wspomniany marszowy Livin` Out Loud posiadał coś z Rainbow. Po lekkim i finezyjnym Wash Away o nieco komercyjnym wydźwięku, następował Who Did You Run To? - w zasadzie kwintesencja stylu Dio zaprezentowanego na Magica. Echa twórczości Foreigner przewijały się w romantycznym Never Say Goodbye, a najmocniejszym kawałkiem na płycie był drapieżny Path Of Love z bluesowo-groove`owymi smaczkami. Pojawiło się na krążku jednak kilka wypełniaczy w rodzaju Silent Wonder czy What You Take?. Debiut Resurrection Kings był interesującą pozycją dla fanów mało wymagającego zamerykanizowanego hard rocka, ale w swego rodzaju korespondencyjnym pojedynku z Last In Line Viviana Campbella (w obu bębnił Vinny Appice), projekt Goldy`ego przegrywał na starcie.
Ekipa przypomniała o sobie po pięciu latach. [2] nagrano bez Seana McNabba, na basie i klawiszach zagrał wszędobylski Alessandro Del Vecchio. Jego pojawienie mogłoby zwiastować wzmocnienie hard rockowych tendencji. Tymczasem grupa zdecydowała się tym razem na klasyczny heavy metal i promujący ten album Skygazer był umiarkowanie epicki, mało zapadający w pamięć i wydawało się, że Chas West najlepsze lata miał już za sobą - zresztą chyba nie do końca dobrze czuł się w tym masywnym kalsycznym heavy. Za tą tezą przemawiał fakt, że frontman z rockowym zacięciem i elegancją zaśpiewał Angry Demons z elementami kashmirowych motywów i pełnym romantycznego rozmachu refrenem. Ogólnie Goldy jako kompozytor nawiązywał wciąż do stylu z echami Dio, jednak ze zbytnimi uproszczeniami i wiele kompozycji brzmiało raczej jak Saint z XXI wieku - szczególnie, gdy pojawiały się ograne riffy jak w World`s On Fire, Fight Against Our Pride czy Is This The End?. Za umiarkowany przebój należało uznać Tears, natomiast jeśli Troubled Soul miałby być jakimś heavymetalowym odbiciem Rainbow z Turnerem, to zamierzenie spaliło na panewce. Gdzieś w Savior Of Souls słychać było nieco toporne odzwierciedlenie stylu Foreigner i to poano w mało interesujący sposób, podobnie jak niskich lotów balladowy Don`t Blame Our Love. W obu przypadkach West 20 wcześniej pewnie zaśpiewałby to lepiej. Z kolei kiepski Set Me On Fire nie powinien nigy powstać. Na koniec próbowano podbić serca słuchaczy lżejszym radiowym Calling All Angels o sentymentalnym charakterze, ale bez wiary w sukces. Wykonawczo przeciętnie, Goldy grał zachowawczo i ospale, a jego gitara ginęła w rozwodnionych klawiszach Del Vecchio. Produkcyjnie słabo jak na Frontiers Records i na brzmieniem nie pochylono się należycie. Resurrection Kings wrócili niepotrzebnie i album (o wspaniałej okładce) przeznaczono tylko dla zatwardziałych fanów Westa i Goldy`ego.
Wszędobylski Appice grał też w Serpent`s Ride i Sign Of The Wolf (Sign Of The Wolf w 2025). Goldy połączył siły ze swym dawnym kumplem z Giffria tworząc Eisley / Goldy, dołączył też do Dream Child. Chas West śpiewał w brzmiącym niczym Whitesnake hard rockowym West Bound (Volume I w 2019).

Chas West (ex-Jason Bonham Band, ex-Tribe Of Gypsies, ex-Tango Down, West Bound), Craig Goldy (ex-Rough Cutt, ex-Giuffria, ex-Dio, ex-Craig Goldy`s Ritual),
Sean McNabb (ex-Quiet Riot, ex-House Of Lords, ex-Shortino / Northrup, ex-Badd Boyz, ex-Great White, ex-XYZ, Dokken, Burning Rain, Lynch Mob),
Vinny Appice (ex-Derringer, ex-Axis, ex-Black Sabbath, ex-Dio, ex-World War III, ex-Minoru Niihara, ex-3 Legged Dogg, ex-Heaven And Hell, Kill Devil Hill, White Appice Mendoza Iggy, Last In Line)