Niemiecki superprojekt założony w 1997 z inicjatywy Beyrodta i Hilgersa. Związanie się z małą wytwórnią Golden Core Records nie posłużyło rozpowszechnieniu nazwy w świadomości fanów. Zresztą album rozczarowywał pod każdym względem. Podstawowy problem to brak jednoznacznie określonego stylu i niby był to powermetal, ale struktura refrenów wskazywała raczej na melodyjny heavy. Tempa numerów były jednostajne, konstrukcje części instrumentalnych niejasne, a sam Beyrodt grał mało interesująco. Postawiono na chórki w amerykańskim stadionowym stylu rock/arena, a oddzielna sprawa to sam Michael Bormann. Kiedy frontman nie miał wsparcia w przebojowych melodiach i autentycznie rockowo zarysowanych liniach, to jego głos wypadał płasko. Wówczas Bormann był jakby zagubiony i podpierał się krzykiem - mało przekonującym. Średnie tempa praktycznie dominowały od początku do końca, nieco się to wszystko zlewało, momentami trochę usypiało (Unload The Gun, Children Of The Future), a czasem wręcz wypadało naiwnie (Insincere). Potem przelatywały: monotonny Tragedy, tuzinkowy Hero z rachitycznymi Hammondami, a na koniec fatalna ballada akustyczna Friends Should Be Friends. Jedynym w pełni udanym utworem był pełen elegancji Tears Of Rage ze znakomitym śpiewem Bormanna. Pozytywnym elementem był mastering Sandera Van Der Heide, który w tym samym roku pracował również z Rage przy ich XIII. Ostra głęboka gitara, mocna perkusja i ogólnie powstało brzmienie bardzo niemieckie. Krążek nie zdobył popularności, odzew był słaby i Bormann w 1999 podziękował za współpracę. Pozostali zdecydowali się rozwiązać The Sygnet i przekształcić się w Silent Force.
Michael Bormann śpiewał potem w hard rockowym Charade (Charade w 1998 i II w 2005), Biss, Zeno, greckim Redrum (No Turning Back w 2007 i Victims Of Our Circumstances w 2013), Bloodbound, Silent Force, PowerWorld (Cybersteria w 2013) oraz Seven Ravens. Zrealizował także serię płyt solowych. Alex Beyrodt grał w Missa Mercuria, założył Voodoo Circle, dołączył do Primal Fear oraz Level 10. Andre Hilgers bębnił w Empire, Axxis, Rage, Sinner, u Hermanna Franka, Bonfire, Sonic Haven i również Primal Fear. Michael Müller grał w Constancia, u Hermanna Franka i w hard`n`heavymetalowym Heavens Trail (Lethal Mind w 2018).

Michael Bormann (ex-Letter X, Jaded Heart), Alex Beyrodt (Sinner, ex-Mat Sinner, ex-Jaded Heart),
Michael Müller (ex-Faro, ex-Joey Summer, Jaded Heart), André Hilgers (ex-Ninja, ex-Vanize)